VINTAGE Νομίζω πως το μέλλον έρχεται πιο ασπρόμαυρο καταρχάς γιατί τέτοιο χρώμα έχουν τα τελευταία ρούχα άσπρο πουκάμισο και μαύρο παντελόνι και πάλι καλά, ό,τι μού τελειώνει δεν τελειώνει…
Έστεκε χρόνια πλάι της. Ερωτευμένη στην αρχή και το γλυκοφιλούσε. Μα αντάριασε, η απρόβλεπτη, και τού ’φαγε το χώμα. Τώρα χορεύει πάνω στις γυμνές του ρίζες, τις ξασπρισμένες απ'…
ΣΟΥΡΟΥΠΟ Περνούν αγύριστα τα χρόνια Βουβές οι μέρες, δες, μονάζουν Σε καθαρά μπαλκόνια Στο άνθος τους οι λίγες γλάστρες Το γιασεμί, η μπουκαμβίλια Τον έτοιμο ν’ ανοίξει κρίνο Από…
(Σχόλια για μια παράξενη διαμονή σ’ έναν παράξενο κόσμο όπου συμβαίνουν παράξενα πράγματα) Τον λόγο τον απλό αναζητώ που σμίγει ομορφιά και αλήθεια. * Oι αθάνατοι…
Όταν αστράφτουν οι ναοί των Χμερ το δείλι το Λίγκαμ ραίνουν οι πιστοί με αγιασμό άνθη προσφέρουνε λευκά με σεβασμό γονατιστοί μ' ένα χαμόγελο στα χείλη. Γυμνές στολίζουνε απσάρες το…
ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΓΕΝΝΑΙΟΦΡΟΣΥΝΗ Όταν σε σημείο του σύμπαντος δεν συμβαίνει κάτι, εκεί δεν υπάρχει κάτι• δεν ξέρω όσα δεν μπορώ να εκφράζω, μα, Ερίτιμοι Συγκλητικοί του Πανεπιστημίου Ζυρίχης,…
Χαϊκού και Επιγράμματα * Το βλέμμα μόνο Της στιγμής διασώζει Το μέγα θάμβος * Μαύρο φεγγάρι Μια στιγμή μόνο αρκεί Αστρογέννητη * Αστραπιαία Στιγμή στιγμή στιγμούλα Διάφεγγο δάκρυ * Τρέχει…
το πάρτι αυτό δεν δείχνει να τελειώνει μπαίνεις κι εσύ ανώνυμος χαμός άψυχα υποκείμενα δήθεν συνομιλούν νέα τοτέμ νευρωτικά ποζάρουν διάττοντα αστέρια σβήνουν στη στιγμή τραγούδια στίχων μαζικής κοπής φαλτσάρουν…
Σκέψεις μικρές για θέματα μεγάλα (Σχόλια για μια παράξενη διαμονή σ’ έναν παράξενο κόσμο όπου συμβαίνουν παράξενα πράγματα) Χάος χορεύει στο τύμπανο καμιά μουσική στο κοχύλι…
Aν είχα σπάσει τον αστράγαλό μου μια μέρα καθώς περπατούσα στα βράχια, κάπου στη θάλασσα, ή στους λόφους θα έστεκες δίπλα μου σαν αμήχανο χάδι. Τώρα με κοιτάς σ' εκείνη…
α΄ Έρχεται κάποτε ο καιρός που οι δρόμοι παύουν να είναι ναρκοθετημένες ζώνες αναμνήσεων και απαγορευμένα λιμάνια επιστροφής. Έρχεται κάποτε ο καιρός που οι δρόμοι γίνονται πάλι δρόμοι. …
Στην Πλατεία της Μεγάλης του Γένους Σχολής* τρέχεις ακλόνητος, στα πόδια σου φτερά έχουν ριζώσει. Μπορεί αθλητής σε Ολυμπιακούς ή μαραθωνοδρόμος νικητής το καύχημά σου νάναι. Μπορεί άνθρωπος καθημερινός, δρομέας…
