Τὴ θυμᾶστε καθόλου τὴ χάρτινη εἰκόνα στοῦ σχολείου τὸν πέτρινο τοῖχο; τὸ φεσάκι τὸ κόκκινο, τὰ μαλλιὰ τὰ λυμένα στοὺς ὤμους, τὰ γαλήνια ὁλόμαυρα μάτια ἁγίου ποὺ μὲ θλίψη κοιτοῦν…

  ΣΤ’ ΑΓΡΙΑ ΜΑΝΟΥΣΑΚΙΑ                                                  Με τον ασπροχιονιά θα έρθω πάλι να δω τον κάμπο, τα ρουμάνια μου μα και τα χαμηλά του κόσμου ένστικτα που με ξεκλήρισαν πριν…

ΛΕΥΤΕΡΙΑ    Όποιος διψά τη λευτεριά, στιγμή μη λησμονήσει: κάθε ανάβρα πλάτανος, για να φωλιάζει δράκος και να φυλάγει το νερό, σταγόνα μην του λείψει. Αν είσαι γέρος και σκιαχτείς,…

 ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ Μιλούσε για το όμορφο ταξίδι του, εκστατικός ακόμα με το φτερούγισμα των γλάρων και με το χάδι της όστριας στα μαλλιά στον ποιητή. Αυτός κρύβοντας το φρέσκο ακόμα…

Ημέρα Ποίησης   Στα ίδια μνήματα πατάμε πάντοτε. Εκεί που ήταν το κεφάλι Απλώνουμε τραπεζομάντηλο Τα πόδια χρησιμοποιούμε Για προσκέφαλο. Στην κοιλιά Σέρνονται τα σκυλιά Των πόθων μας Ζητιανεύοντας Ένα…

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ         Ἀνάμεσα σέ σύνεργα καί ὑλικά –μολύβια,       πλῆκτρα καί χαρτιά, λέξεις, ἀνάγκες καί ὁράματα-       συναρμολογεῖ μέ ἐπιμονή ὁ ποιητής τήν μοναξιά,       γιά νά τήν…