ΤΩΡΑ

Όταν οι κρίκοι αλυσίδας λύνονται

δεν μένουν παρά κύκλοι.

Τώρα η μοναξιά σου επιτρέπεται.

Τώρα μία ζεστή βροχή λιώνει τα όρια του Κόσμου.

Τώρα ανθίζουν κόκκινες ανάσες.

Κι εσύ ανοίγεις το παράθυρο μπροστά από την θάλασσα

ακούς τα βότσαλα να κατεβαίνουν μέσα στο νερό

να μουρμουρίζουν έναν μύθο.

ΑΚΡΙΔΑ

Πάνω στο φύλλο

φως τραγανό

δαγκώνει η ακρίδα.

ΒΡΟΧΗ

Πρώτη σταγόνα

γλιστρά πάνω στα τζάμια

διάφανο φως.

ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΗΛΟ

Απρόσμενα γλυκό

δαγκώνεις το πράσινο

σε βρίσκει ο κήπος.