Δε σε διάλεξα εγώ Μα πορεύομαι χρόνια μαζί σου Μυστικό εκκρεμές της ζωής μου Απ’ την πρώτη μεγάλη χαρά Εκ γενετής και την πρώτη γνώση του πόνου Αιωρήσεις άνω και [ … ]
Καίτη Παυλή: Ποτάμι η μνήμη
Βαθύ ποτάμι η μνήμη Στην αρχαία κοίτη στο υπέδαφος ρέει Προς τα πίσω πορεία αντίστροφη στο μεγάλο βουερό της ζωής ποταμό . Απορείς με το θαύμα Στην αέναη κίνηση ανταγωνιστές [ … ]
Καίτη Παυλή: ένα ποίημα
Τέλος Αθόρυβα το τέλος γράφεται Άνω τελεία στην αρχή Κι ακριβοθώρητη η επανάληψη. Αύριο λες, αύριο πάλι Και κατακόκκινο το αύριο ζεσταίνεται με λόγια Φουσκώνει μεγαλώνει στο [ … ]
Καίτη Παυλή: ΑΦΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑΝ ΟΙ ΑΡΠΥΙΕΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ
Πού να πας τώρα, πού να πας ερειπωμένη πόλη Να δραπετεύσεις δεν μπορείς από το θάνατό σου Κάποτε στεριωμένη εδώ με αίμα και πάλι Αίμα το μαυρισμένο χώμα σου ξερνάει [ … ]
Καίτη Παυλή: Δυο ποιήματα
ΦΙΛΟΙ Τους έβλεπα την κάθε μέρα Στο μικρό καφέ της γειτονιάς Αντάλλασαν βλέμματα φιλιά Απέναντι ή πλάι-πλάι καθισμένοι Στην ίδια γωνιά στο ίδιο τραπέζι Συζητούσαν ή διάβαζαν ή τραγουδούσαν [ … ]
Καίτη Παυλή: 10 μικρά ποιήματα
ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΙΑΣ, ( Εφτά Χαϊκού και τρία επιγράμματα ) I. Είπες πως θα ’ρθείς Και στην παγωνιά λάμψαν Α [ … ]
Καίτη Παυλή: Δήμητρα Σαχαρίδου, ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ, εκδ. Ενύπνιο
Αν η Ποίηση είναι μια διπλής κατεύθυνσης δημιουργία και κίνηση από τον ποιητή δημιουργό -που μεταπλάθει συγκινήσεις, σκέψεις και βιώματα -προς τον αναγνώστη και στη συνέχεια η πρόσληψη από τον [ … ]
Καίτη Παυλή: ένα ποίημα
Αλλιώς -Μη με τρομάζεις σήμερα, μου είπες Με λέξεις άγριες σκληρές με μαύρες λάμψεις Με λέξεις μαχαιριές τη μέρα μου μην κομματιάζεις. Γαλήνια μίλα μου με χαμηλή φωνή Γιατί [ … ]
Καίτη Παυλή: ένα διήγημα
ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ Όταν η Γαρυφαλιά ανακάλυψε το μυστικό ξεπόρτισμα, αυτές τις βόλτες στο άγνωστο, πόλεις, βουνά, λιβάδια και θάλασσες στο πιάτο της, μαγεύτηκε τόσο πολύ που δεν [ … ]
Καίτη Παυλή: 10 +2 Χάικου -Γιώργος Γάββαρης: ένα ποίημα
1.Έλα Άνοιξη Χάδι πούπουλο Ρόδο μυστικό. 2.Κόρης ξύπνημα Σε χλόη ολόδροση Γλυκοτρέμουλο. Χαίρε Άνοιξη! Στην αιθρία του πρωινού Τιτιβίσματα. Έαρος ροές [ … ]
Καίτη Παυλή: ποίημα
Ψυχή I Γι’ αυτό το έσω είναι θέλω να με θες Γι’ αυτό που ήμουνα, που είμαι, που θα γίνω Τα εσωτερικά τοπία μου να δεις και ν’ αγαπήσεις Αφού [ … ]
Καίτη Παυλή: ένα διήγημα
Νεκρή φύση Άνοιξε το ατελιέ, κλεισμένο μέρες, σκοτεινό, ένα μήνα και… Μύρισε βαθιά. Όχι κλεισούρα. Νέφτι και χρώμα! Η μυρωδιά των χρωμάτων πηχτή στον αέρα. Άνοιξε τα παράθυρα να [ … ]