μια σιωπηρή συμφωνία λίγο πριν την έκρηξη
τα μάτια σου καρφιά στα δικά μου
σηματοδοτούν την καταστροφή
γεύσεις θανάτου για μια καλύτερη ζωή
εύκαιρα όπλα στις άκρες των δρόμων
«θα τους τελειώσουμε πριν μας τελειώσουν»
λόγια για να ηρεμήσει η ψυχή γιατί η καρδιά καλπάζει
είσαι μόνο μάτια, είμαι μόνο φλέβες
μπορεί να σε δω σ’ ένα λεπτό, μπορεί σ’ ένα μήνα
εύχομαι να μη με προδώσει ο φόβος μου αυτή τη φορά
αλλά η ανάσα μου ήδη μου παίζει παιχνίδια
ίσως να φωνάξω κι άλλο
να σου δώσω ένα ακόμη φιλί
να σου κρατήσω το χέρι
γιατί να μην μπορούμε να είμαστε οι «άλλοι»;
παίρνω αδρεναλίνη από τα μάτια σου
καταλύομαι
δεν έχουμε πει κουβέντα
δεν έχουμε συνεννοηθεί ποτέ καλύτερα
ο κόσμος μας κοιτάει περίλυπος,
το μέλλον μας βαρυποινίτης με θανατική ποινή
σε ηλεκτρική καρέκλα
δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες βολτ
αλλά οι βόλτες μαζί σου είναι η πιο γλυκιά αποθέωση
ηλεκτρίζουν το συμπάν ολόκληρο
και με μάτια καρφιά
και όπλα στις άκρες των δρόμων
και κατεστραμμένες φωνές
και εκρήξεις
το μόνο που θα σκέφτομαι
είναι η φορά που αποφασίσαμε να αντισταθούμε
