Κώστας Μοναστήρας: δυο ποιήματα
ΒΡΑΔΙΝΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ Τα βράδια βγαίνει ο παππούς ο παγοπώλης από τη φωτογραφία Πηγαίνει στο ψυγείο —μόνοιασε με τον εχθρό του— και παίρνει πάγο. Παίρνει το τσίπουρο και την κασετίνα, με…
ΒΡΑΔΙΝΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ Τα βράδια βγαίνει ο παππούς ο παγοπώλης από τη φωτογραφία Πηγαίνει στο ψυγείο —μόνοιασε με τον εχθρό του— και παίρνει πάγο. Παίρνει το τσίπουρο και την κασετίνα, με…
Του καλοκαιριού Γεμάτο το πανέρι κίτρινα πορτοκάλια Ελιές και ζουμερά σταφύλια Γέρνει η πατρίδα κατηφορίζοντας στη θάλασσα Στο δρόμο ξερικές συκιές φορτωμένες μέλι Στους πάγκους κόκκινα καρπούζια. Γυμνά…
Το θέμα Το θέμα είναι να σ’ αγνοεί η στατιστική. Να μην έχουν ιδέα για σένα, να μην έχουν εξουσία σ’ ό,τι σε αφορά. Να μην είσαι γι’ αυτούς…
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΦΟΒΩΝ Κι από τότε οι φόβοι τριγυρνούσαν μες στο σπίτι στοργικοί και με σκέπαζαν τη νύχτα ιδρωμένη όταν φώναζα μες στον ύπνο. Παιχνίδια ατελείωτα με…
Ο πικρός Κυπριακός Ιούλης Κι εγώ που νόμιζα πως ο Ιούλης είναι μονάχα ανάμνηση πικρή μιας άλλης εποχής -μιαν νύχταν, νύχταν σιανή, τζιαιρόν Δευτερογιούλην- Μη βιάζεστε πάντα υπάρχει καιρός για…
Η αρχιτεκτονική της διαγραφής Πήρες μια γομολάστιχα μεγάλη κι έσβησες Αυτά που υπήρξαν κι είναι ακόμα εδώ κι αντέχουν Ανθρώπους, κτίσματα και ιστορίες. Είδες μονάχα αυτά που ήθελες μέσα…
Εν αρχή ην ο Λόγος Πιο πέρα από τ' αλφαβητάρι άσπρα βότσαλα Για γράμματα τα πιπιλάς ύστερα φτύνεις λέξεις στα κύματα που σε κοιτάζουν Κάτι παράξενα πουλιά παίρνουν τη…
Το τέλος της ευτυχίας Τον θρηνούσε όταν πέθανε, αλλά εκείνο που θρηνούσε -στην ουσία- ήταν το τέλος της ευτυχίας που ένιωθε όταν τον αγαπούσε. Θυμόταν πως δεν την…
1 Κάτω από τον άθεο γλόμπο με τις παλάμες ανοιχτές πάνω στο τραπέζι περιμένουν τις καμπάνες του επιταφίου να σηκώσουν το μυρωδάτο φέρετρο στους ώμους. Ύστερα απ’ την εξομολόγηση…
Συμβαίνει Sms, email, viber, f.b., twiter, instagram και όλα τα συναφή. Να η συντροφιά του ανθρώπου στον 21ο αιώνα. Η παρηγοριά του ‘κλίκ’. Απροσώπως ελκυστική, παραπλανητικώς συντροφική, απλόχερα παρούσα…
το πιθανό σύμπτωμα Το πιθανό σημερινό σύμπτωμα παραμονεύει στις γωνίες. Με μια χειροβομβίδα μού διέλυσε τον χρόνο. Έχασα τους φθόγγους σε μιαν απόχη πιάστηκαν οι λέξεις. Μικρές κραυγές εξέρχονται…
Ο μέγας εγκλεισμός Και λέγαμε πως έτσι θα συνεχίσουμε βαριόμασταν κιόλας την επανάληψη και ήταν ο αιφνιδιασμός απόλυτος το αναπάντεχο με μια σπαθιά μας άνοιξε τα πλευρά στην πανοπλία το…