Ρόρη Μάτη*: Μένη Πουρνή, Οι άκανθες των αιώνων, Εκδόσεις Δρόμων, 2022
Μια λέξη έπεσε στο χαράκι του χρόνου γεννήθηκε ένα ποίημα. Αυτό το δίστιχο θα μπορούσε να είναι το μότο της πρώτης ποιητικής συλλογής της αγαπητής Μένης Πουρνή! Ένα χαράκι όμως…
Μια λέξη έπεσε στο χαράκι του χρόνου γεννήθηκε ένα ποίημα. Αυτό το δίστιχο θα μπορούσε να είναι το μότο της πρώτης ποιητικής συλλογής της αγαπητής Μένης Πουρνή! Ένα χαράκι όμως…
ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΡΟΜΩΝ Καθώς βγαίναν οι άνθρωποι Απ' τα μυστηριώδη σπίτια τους Ένα "δεν πειράζει" ακουμπούσε Στις ριγμένες τους άμυνες Λες και τους ακολουθούσε Μέχρι τους τεθλασμένους εφιάλτες Των…
Αναγνωστικά σχόλια για την ποιητική συλλογή της Ξανθίππης Λευθεριώτου - εκδόσεις Cinnabar 2021 Ποίηση της μητρότητας που ανθίζει Με πολλές ευχαριστίες προς την ποιήτρια που μου εμπιστεύτηκε τη…
Το έναυσμα για το βιβλίο αυτό ήταν ένα άγαλμα του Ρήγα Βελεστινλή, που ακόμη και μετά θάνατον, ακόμη και ως άγαλμα, μάλλον τα καταφέρνει να μας εμπνέει και τώρα... Έτσι,…
«Ψευδή πορφύρα περιβάλλεται ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις». Η φράση αναφέρεται στην υμνογραφία του επιτάφιου θρήνου που ψάλλεται την Αγία Παρασκευή. Ψευδή πορφύρα περιβάλλεται… είναι ο τίτλος της ποιητικής…
Δημήτρης Παπαδημήτρης ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ (2) Καράβι στ' ανοιχτά κι ο ταξιδευτής δεμένος στο ακρόπλωρο με πρόσωπο ρημαγμένο άπ' τα γυρίσματα των καιρών με τα μαλλιά τα χτενισμένα απ' τον…
ΑΝΕΛΠΙΣΤΑ Χαμόγελο απ’ το δικό σου σταυρό φως απ’ το τάμα του γενναίου λίκνου. Ο στίχος που δε λησμονεί σέβεται. Σύνορα κόλασης για μια αλήθεια ευωδιάζουν, ιδανικά μας τυραννούν! Βγαίνουν…
ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ (2) Καράβι στ' ανοιχτά κι ο ταξιδευτής δεμένος στο ακρόπλωρο με πρόσωπο ρημαγμένο άπ' τα γυρίσματα των καιρών με τα μαλλιά τα χτενισμένα απ' τον άνεμο…
ΠΟΙΗΣΗ Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ μια βιοποριστική τέχνη. (Χρησιμοποιώ τη λέξη βιοπορισμός κυριολεκτικά.) Είναι η τέχνη τού να συλλαμβάνεις ζώντες, ασπαίροντες υπαινιγμούς για την ερμηνεία του κόσμου, πέρα από την…
Ω, κόρη με τον άνεμο που σεργιανάς μπαλάντες στα περιγιάλια του νοτιά στα μύρα της βροχής σύρε χορό τις θύμησες και μέθα με τις…
Η φωνή τρεμάμενη στα ανθισμένα μαύρα της απουσίας. Ο χρόνος στις μεταμορφώσεις και στις απώλειες εξισώνει την εφηβεία με τα γηρατειά. Άλλωστε τόσα χρόνια τα σύννεφα στα έρημα των ουρανών…