Πιπέρι στο στόμα! Αυτό έπρεπε να κάνω την ώρα που ροχάλιζες ευδαίμων δίπλα μου. Σηκώθηκα λοιπόν από το κρεβάτι μας και επέστρεψα κρατώντας το μύλο με τους μαύρους κόκκους. Με [ … ]

Απατεώνισσα! Λαμόγιο! Κλεφτρόνι! Ναι, ήσουν όλα αυτά μαζί και κάτι παραπάνω! Δεν είμαι θυμωμένη μαζί σου. Είμαι εξοργισμένη με τον εαυτό μου. Πώς εξαπατήθηκα από το αθώο βλέμμα σου που [ … ]

             Η ζωή του μια λίμνη με βυσσινάδα γλυκιά σε ανέφελο ουρανό. Όλα εύκολα! Παιδική ηλικία ανέμελη, πτήση στην εφηβεία με ελάχιστες αναταράξεις, προσγείωση στην ενήλικη ζωή με απόλυτη επιτυχία. [ … ]

            Περίμενε κάθε μέρα. Άνοιγε τα μάτια της καταγάλανα κάθε πρωί και περίμενε. Μία καλημέρα, ένα καλόκαρδο χαμόγελο, ένα τηλεφώνημα από αγαπημένα πρόσωπα. Αντ’ αυτού στα αυτιά της έφτανε η [ … ]

          Λατρεύω το αίολο ερωτικό κάλεσμα του τζίτζικα που καίγεται από επιθυμία ανεκπλήρωτη. Αδιαφορεί για την ενδεχόμενη ενόχληση που μπορεί να προκαλεί στα αυτιά των ανέραστων. Ρισκάρει τη ζωή του [ … ]

Ό,τι χρειάζομαι βρίσκεται μέσα σε μια σύριγγα. Με κάνει να αντέχω τις ελλείψεις μου και για λίγο νιώθω βασιλιάς. Φοράω ακάνθινο στεφάνι με διαμάντια και υπερίπταμαι φτύνοντας το κόσμο που [ … ]

Πρέπει να μιλήσω εγώ γιατί η δική του φωνή κλείδωσε ερμητικά τις χορδές της και πέταξε το κλειδί στη λήθη. Παραχώρησε τη θέση της στην όραση του. Στα μάτια του [ … ]

            « Άμα την εμφάνιση », ξεστόμισε ο σοφός με ύφος δέκα καρδιναλίων στο βλέμμα και τόνο φωνής βαθύ όσο και η ημιμάθεια του. Συνέχισε διανθίζοντας τη λεκτική βλακεία του [ … ]

            Είμαι μια βελονιά στο στρίφωμα της Ιστορίας. Πατέρας μου ο Χρόνος ράφτης και μητέρα μου η Ζωή, επιδέξια υφάντρα της ανάσας εκατομμυρίων εμψύχων και αψύχων όντων αυτού του κόσμου. [ … ]

            Το μικρό μου σπίτι. Το σπίτι το μικρό. Και το μεγάλο «ΜΟΥ». Όλος ο κόσμος σε πέντε τετραγωνικά. Εκεί το σαλόνι, αριστερά η κουζίνα και η τουαλέτα, όπου γουστάρω [ … ]