Πρέπει να μιλήσω εγώ γιατί η δική του φωνή κλείδωσε ερμητικά τις χορδές της και πέταξε το κλειδί στη λήθη. Παραχώρησε τη θέση της στην όραση του. Στα μάτια του [ … ]

            « Άμα την εμφάνιση », ξεστόμισε ο σοφός με ύφος δέκα καρδιναλίων στο βλέμμα και τόνο φωνής βαθύ όσο και η ημιμάθεια του. Συνέχισε διανθίζοντας τη λεκτική βλακεία του [ … ]

            Είμαι μια βελονιά στο στρίφωμα της Ιστορίας. Πατέρας μου ο Χρόνος ράφτης και μητέρα μου η Ζωή, επιδέξια υφάντρα της ανάσας εκατομμυρίων εμψύχων και αψύχων όντων αυτού του κόσμου. [ … ]

            Το μικρό μου σπίτι. Το σπίτι το μικρό. Και το μεγάλο «ΜΟΥ». Όλος ο κόσμος σε πέντε τετραγωνικά. Εκεί το σαλόνι, αριστερά η κουζίνα και η τουαλέτα, όπου γουστάρω [ … ]