Αιμιλία Βλαχογιάννη: Μεταβολισμός, 1, 2
Μεταβολισμός I Αγαπώ όσους σταγόνα σταγόνα τον πόνο σμιλεύουν, στο λυκόφως οι προβολείς τους απαυγάζουν την άγρια θάλασσα, τη δική τους πληγή από αιχμή βράχου μη νιώσει ξεστρατισμένο πλοίο. Σέβομαι…
Μεταβολισμός I Αγαπώ όσους σταγόνα σταγόνα τον πόνο σμιλεύουν, στο λυκόφως οι προβολείς τους απαυγάζουν την άγρια θάλασσα, τη δική τους πληγή από αιχμή βράχου μη νιώσει ξεστρατισμένο πλοίο. Σέβομαι…
Αχίλλειος πτέρνα Πάνοπλος ήσουν, ασπίδα και δόρυ κρατούσες, περικνημίδες με φτερά. Σε φίλτρο αθανασίας είχες βουτηχτεί. Ημίθεος, όμως, με οίηση και δίνη ύβρεως δεν επιβίωσε ως τώρα. Μια φτέρνα σε πρόδωσε…
Το καθ' ημέραν θαύμα Μισόκλειστο το παντζούρι. Άρνηση και κατάφαση μαζί. Στατική ανάγνωση του παρελθόντος. Λάθη σωρός, ντανιασμένα τα πίνουν κατανυκτικά, παρέα με τη νοσταλγική αναπόληση σε χρυσαφένιες αγκαλιές, τις πιο…
Ένα ζεστό καλοκαίρι, καλή ώρα, που ποικίλες αντίξοες συνθήκες είχα γευτεί, χαζεύοντας πίνακες του υπέροχου ζωγράφου Παύλου Σάμιου, η ματιά μου σταμάτησε στο μοτίβο του καρπουζιού, αγαπημένο του θέμα. Η ζωγραφία…
Στον Τίτο Πατρίκιο. -Μια χάντρα θαλασσιά να φοράς. Για το μάτι του κόσμου. Για την ενέργεια που δεν αντέχει να θωρεί το καλό και το κάλλος. Αυτό το "παραπάνω". Τάδε…
Εαρινή ισημερία. Στα δικά σου γενέθλια άλλαξε η ώρα. Δυαδική αυταπάτη σε καιρό και συναίσθημα. Με υπόγεια λαλιά καυχιέται ο Μάρτης, "συνήθως επίορκος είμαι, μπέσα δεν έχω". Κι εσύ γεννημένος…
Άοκνοι σκαφτιάδες Πόσες θύρες έκρουσε αγόγγυστα ο Προυστ και πóσο χρόνο απώλεσε για το χαμένο χρόνο. Πόσα ταξίδια έχασε ο Τζόυς ώσπου να βρει το καλοτάξιδο μπάρκο του Οδυσσέα. Άοκνοι…