Λίζα Διονυσιάδου: Της Πανδημίας

Μάσκες,

    φορεμένες πάνω σε άλλες

                                       μάσκες,

πασχίζουν να κρατήσουν την ανάσα.

                                    

Άνθρωποι,

         περπατούν ρομποτικά,

         σε δρόμους άγνωστους.

Τρένα,

          φορτωμένα ελπίδες,

           στέκουν ακίνητα,

                        σε ράγες σκουριασμένες.

 Επαφές,

                      κομμένες και ραμμένες,

από μετρ της ραπτικής,

                     στα επιτρεπόμενα μέτρα.

Ποιητές,

          κρυμμένοι σε σπηλιές,

                           περιμένουν μια άνοιξη

                                       που δεν έρχεται.

Έμποροι,

           απαγγέλουν ποιήματα,

                               σε άγνωστες γλώσσες.

Καρβουνιασμένα αστέρια

Χορεύουν αδιάκοπα στον ουρανό.