Skip to content
ΚΑΥΣΩΝΑΣ
Ανάμεσα ανάσα και ανάσα
Μυριάδες σήματα αστραφτερά
Ασπαίροντας σε δίχτυ αδιαπέραστο
Στους άπειρους μεγάκυκλους
Αγέννητων υπέρηχοι, ψυχών υπόηχοι
Καινά δαιμόνια κι αρχαία
Όλα εμείς τα έμβια, το μέγα, το απειρομέγεθες θηρίο
Εκπέμπουν στα βραχέα στα μακρά
Σ’ όλες τις γλώσσες της Βαβέλ, μια λέξη μόνο στη μετάφραση:
«εγώ!», «εγώ!» «εγώ!» ο τζίτζικας η σκνίπα
Ο ανωφελής το αγρίμι ο άνθρωπος
Το άλαλο ψαράκι το πουλί η αίγα
Ευφρόσυνα, δοξαστικά, αγωνιώδη, τραγικά
«εγώ!» «εγώ!» «εγώ!»
