You are currently viewing Κατίνα Βλάχου: Χειμερινά της αγάπης

Κατίνα Βλάχου: Χειμερινά της αγάπης

Γλυκός σα μέλι,

ο λόγος του έρωτα

Λύνει τα μέλη.

 

ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

 

Α.  Λιποθυμάει ο ουρανός στα κόκκινα της δύσης

      το σώμα μου υποκλίνεται στην ομορφιά της φύσης.                                 

                               Γ.  Κόκκινο πέπλο φόρεσα μη και δε με γνωρίσεις

                                    και το κορμί μου φλέγεται  να ’ρθεις να με φιλήσεις.

Α.  Με τ’ ουρανού το πάπλωμα θα ’ρθω να σε σκεπάσω                       

      να σε στολίζουν  τ’ άστρα του μην τύχει και σε χάσω.                            

                              Γ.  Αγαπημένε μου, θαρρώ πως ξαγρυπνάς για μένα

                                   γίνομαι αύρα τρυφερή και τραγουδώ για σένα.

Α.  Σαν ξημερώνει φέγγουνε  βουνοκορφές και κάμποι

      κι η αγάπη μου σ’ αναζητά  μες στη δροσιά που λάμπει.                                                 

                               Γ.  Ήρθε η αυγή και κελαηδώ με τα πουλιά το πάθος

                                    κρύβομαι μες στις φυλλωσιές να μέ βρεις κατά λάθος.

Α.  Το μεσημέρι απλώνεται  η ισκιάδα του κορμιού μου

      να σε κρατάει δροσερή  στα  τρίσβαθα του νου μου.                                                                                                                                                     

                                Γ.  Γλυκά που τρέμει η σκέψη μου σαν με καλεί κοντά σου

                                     αγκάλιασέ  με κι ας καώ μέσα στον έρωτά σου.

 

 Η  ΖΩΗ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ

 

Είσαι η λέξη που μου λες και με μαγεύει.

Είσαι το χάδι που το σώμα μου γυρεύει.

Είσαι ο κήπος όπου ανθίζω κι ευωδιάζω

και ησυχάζω.

Είσαι ο δρόμος που μπορώ να περπατήσω.

Είσαι το αίνιγμα που θέλησα να λύσω.

Ουρανός είσαι που φροντίζει τα όνειρά μου

και τη χαρά μου.

Είσαι η θάλασσά μου όταν ταξιδεύω.

Είσ’ ο ορίζοντας που πάντα θ’ αγναντεύω.

Είσαι το αστέρι που ολοένα ακολουθώ

και σε ποθώ.

Είσαι ο ποταμός που ξεχειλίζει εντός μου

και με πηγαίνει ως τα πέρατα του κόσμου.

Είσαι το νόημα που αναιρεί το χρόνο

και κάθε πόνο.

Είναι γιορτή η κάθε μέρα μας μαζί

κι ο έρωτάς μας είναι θαύμα που επιζεί

στο θέλω μας το πάντα και το τώρα

την κάθε ώρα.

Κόσμημα  είσαι στο συρτάρι της ζωής μου

και σε φοράω σα στολίδι στην ψυχή μου.

Είμαι μαζί σου σαν παιδί που όλο γελάει

και σ’ αγαπάει.

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.