Σύλβια Πλαθ (27 Οκτωβρίου 1932 – 11 Φεβρουαρίου 1963). Όταν γράφει αυτό το γράμμα η Σύλβια Πλαθ είναι 22 ετών. Έχει ήδη γράψει πολλά από τα σκληρά, ιδιοφυή ποιήματά της,…
Η αγάπη ήρθε και μ' άδειασε από τον εαυτό μου, έγινε κάθε φλέβα κάθε πόρος, ένα δοχείο για να γεμίσει απ' τον Αγαπημένο. Μόνο ένα όνομα από εμένα έχει απομείνει,…
«‘Όλοι έχουμε μια Θήβα μέσα μας» λέει ο συγγραφέας που επισκέπτεται τον νεαρό πατροκτόνο Μαρτίν στη φυλακή για να δημιουργήσει ένα θεατρικό έργο με πρωταγωνιστή τον ίδιο, κάτι που του…
Με αφορμή την 9η Φεβρουαρίου, παγκόσμια ημέρα της ελληνικής γλώσσας, θ’ αναφερθώ σε κάτι που παρατήρησα για εμάς τους Έλληνες και τη γλώσσα μας, ξαναδιαβάζοντας τους Αθλίους του Ουγκώ.…
Τα πρόσωπα ατάραχα στον ύπνο Σαν εκμαγεία άγνωστων αγίων Με ανιχνεύσιμα Πανομοιότυπα σημάδια, ίδια Και μαρτυρίου και μακαριότητας Ατάραχα – Όμως Κάτω απ’ το μαξιλάρι, το κρανίο ανοιχτό Σε…
Όλο και περισσότερα παιδικά και εφηβικά προσωπάκια κατακλύζουν τα τελευταία χρόνια τις οθόνες, οι ταινίες που αναφέρονται στις ηλικίες αυτές πολλαπλασιάζονται χρόνο με τον χρόνο με καταιγιστικό ρυθμό. Η έντονη…
Η εντεκάχρονη Αγγλίδα Ντόρις πέφτει θύμα απαγωγής στη χώρα της: την αρπάζουν μαύροι δουλέμποροι και την οδηγούν στον «Νέο Κόσμο» μαζί με πολλούς άλλους λευκούς για να δουλέψουν ως σκλάβοι…
Υπάρχει μια κοινή αίσθηση αντίθεσης, η οποία έχει σχέση με τον ‘Ανώτερο Κόσμο’, αφενός, των ιδεατών μαθηματικών αντικειμένων, αρχετύπων, ιδεών, καθαρών σχέσεων, ποιοτήτων κ.τ.ό. (‘Ουράνια’ Μαθηματικά) και τον τρέχοντα ‘κατώτερο…
Παυσίπονος παυσίλυπος πολιτισμός αποκομμένος από την Φύση εγείρει πολλαπλές κβαντικές «πραγματικότητες» που δεν είναι άλλο τι παρά εφιαλτικότερες εκδοχές τής συνήθους καθημερινότητας. Είναι άραγε τρομακτικότερο το Άγνωστο από το συνηθισμένο;…
Αυτή η μοιραία πόλις, η Αντιόχεια όλα τα χρήματά μου τάφαγε: αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο… (Κ.Π. Καβάφης, «Ας φρόντιζαν») Το κείμενο αφιερώνεται στην Τασούλα…
Αλλ’ η οικία έπλεεν εις το μεταίχμιον το αόριστον και αβέβαιον, εις το λυκόφως εκείνο, μεταξύ παραδόσεως και νεωτερισμού, όπερ ως λυκόφως δεν δύναται να διαρκέση, αλλ’ αναγκαίως θα υποχωρήση…
Το στεφάνωμα, στα δρώμενα συχνά σε συνδυασμό με την ψευδοκηδεία, τον κωμικό τοκετό (έγκυος νύφη) και την παρωδία του γιατρού, είναι ως διαβατήριο έθιμο της αλλαγής του κοινωνικού status δύο…
