Κωνσταντίνος Μπούρας: «Ιχνευταί», Νίτσε και Διονυσιακό πνεύμα

Ο ιδιοφυής συνδυασμός απολλώνιου και διονυσιακού στοιχείου σε ένα σατυρικό δράμα που παιζόταν μετά από μια τραγική τριλογία προκειμένου να εκτονώσει το φορτισμένο θυμικό των θεατών αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ο Άρης Σερβετάλης σε ρόλο Συλβί Γκιλέμ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ

Η «κηρώδης ευκαμψία» (ceracious pliancy) είναι μία από τις εξωτερικές, σωματικές ενδείξεις κάποιας βαθιάς ψυχικής νόσου, που εντάσσεται στον γενικό όρο «σχιζοφρένεια». Μεγάλοι καλλιτέχνες και ερμηνευτές, όπως ο Βάτσλαβ Νιζίνσκι,…

0 Comments

Κώστας Γιαννόπουλος: Η Λεονόρα Κάρρινγκτον – Αποκάτω

«Ο ήλιος δεν είχε ακόμα ανατείλει. Δεν ξεχώριζαν θάλασσα και ουρανός- μόνο που η θάλασσα ήταν ελαφρά ρυτιδωμένη σαν πανί ζαρωμένο» Βιρτζίνια Γουλφ     Παράδεισος και Κόλαση   Είναι γνωστό…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Η Αργυρώ Χιώτη και οι απροσδιόριστοι Βάτραχοι του Αριστοφάνη στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου – Θεατρική κριτική

Ξεκινώντας από την αριστοτελικήν «όψιν» αυτής της θολής παράστασης, ας απονείμουμε τα εύσημα στην Εύα Μανιδάκη για τα αφαιρετικά και άκρως λειτουργικά σκηνικά. Η κατωφερής ράμπα με το πλατύ γείσο…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Δυο-τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτούς*

Η ταινία διαφημίστηκε ως η ‘’rom com του καλοκαιριού’’, αλλά αν ληφθεί υπόψη ότι από ιδιοσυγκρασία ποτέ δε συμπάθησα ιδιαίτερα τις ρομαντικές κωμωδίες,  ήταν μάλλον η τελευταία ταινία που θα…

1 Comment
Read more about the article Κωστής Ζ. Καπελώνης: Ξανά Αρχαίο Δράμα
Γ

Κωστής Ζ. Καπελώνης: Ξανά Αρχαίο Δράμα

Κάθε Ιούλιο παίρνουμε τη δόση μας από την αρχαία τραγωδία ή κωμωδία, κατά πώς αποφασίζουν οι αρμόδιοι φορείς και οι εγχώριοι θεατρικοί παραγωγοί και φεστιβαλικοί μεταπωλητές. Στην Επίδαυρο πρωτίστως, όπου…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Για τον Γιάννη Μιχαηλίδη, τον ζωγράφο “της μαγικής φθοράς του χρόνου” και “της μνήμης του φωτός και της θάλασσας”

 Αυτή η λιμπελούλα ίσως να είναι η ψυχή του…  Κι ο αποχαιρετισμός, που δεν κάναμε.   Ο Γιάννης μου είχε χαρίσει αυτό το έργο -με την χειροποίητη κορνίζα του -…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Μια διπλή επέτειος. Ίνγκμαρ Μπέργκμαν (14 Ιουλίου 1918 – 30 Ιουλίου 2007) – Ο Μπέργκμαν μιλάει για τον Μπέργκμαν, μτφρ: Έφη Φρυδά, εκδ. Ροές  

Το βιβλίο Ο Μπέργκμαν μιλάει για τον Μπέργκμαν είναι μια σειρά συνεντεύξεων, διάρκειας άνω των πενήντα ωρών, που ο μεγάλος σκηνοθέτης έδωσε κατά τα έτη 1968-69, στους Στιγκ Μπιέργκαν, αρχιτέκτονα,…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Αριστοφάνους Βάτραχοι, στην Επίδαυρο. Σε μετάφραση Νίκου Παναγιωτόπουλου και σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη

Είναι βαρύ και δύσκολο, δε μου φτάνουν οι ζωντανοί· * Και πόσο παράξενα αντρειεύεσαι μιλώντας με τους πεθαμένους, Όταν δεν φτάνουν  πια οι ζωντανοί που σου απομέναν                                                                                          ( Γιώργος…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ιφιγένεια η εν Ταύροις – Θεατρική κριτική

Τραγική ειρωνεία και αναγνώριση     Η «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη διασώθηκε μέσα στους αιώνες, μεταγράφηκε από τον Γκαίτε και επηρέασε όλους τους θεατράνθρωπους που ήθελαν να χτίσουν μια…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Οι «Ιππείς» του Ρήγου και οι «Ιππής» του Αριστοφάνη

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ   Ο Κωνσταντίνος Ρήγος αριστοφανικότερος του Αριστοφάνους.   Επιθεωρησιακοί «Ιππείς» έχασαν το δρόμο τους και αντί για το Δελφινάριο εξόκειλαν στην Επίδαυρο!   Παρωδία του kitsch.   Ο…

2 Comments