(...) Εκείνες τις μέρες το ρυάκι στην άκρη του Δάσους είχε φουσκώσει κι έμοιαζε σχεδόν με ποτάμι. Μεγάλωνε συνέχεια και γι αυτό δεν έτρεχε και δεν αναπηδούσε και δεν πιτσιλούσε…
Ουίλλιαμ, πατέρα μου «Ουίλλιαμ, πατέρα μου» είπε ο γιος «γερνάς Εγέρασες και άσπρισες κι όμως δεν σταματάς Να κάνεις τούμπες διαρκώς με χάρη και αέρα… Στην ηλικία σου, θαρρώ,…
1926 19 Σεπτεμβρίου. Χθες ήταν μια μέρα ιερή. Ο Χιου[1] κι εγώ περάσαμε το βράδυ μαζί κουβεντιάζοντας, εγώ ξαπλωμένη πάνω σε μια μαξιλάρα, στο πάτωμα, έχοντας το κεφάλι μου…
Ναι, φαίνεται, σαν σε αυτήν την πόλη με τα θορυβώδη χρώματα και τους πιο πολύχρωμους θορύβους στην Γη ειδικά σήμερα το βράδυ να έχουν σιγήσει τα χρώματα νωρίτερα και να…
Τίτλος έργου του Σενέκα του Νεότερου. Ο όρος αποτελεί ειρωνική παραλλαγή του αρχαιοελληνικού όρου ἀποθέωσις, βλ. Δίων Κάσσιος 60.35.3. Μαρτυρείται και ο τίτλος Apotheosis per saturam (χφ. St Gallen, 10/11ου…
Η Αηδόνα και το Ρόδο «Μου είπε πως θα μου χάριζε εκείνη ένα χορό της, αν πρώτα εγώ της είχα χαρίσει κόκκινα τριαντάφυλλα» φώναξε ο νεαρός Φοιτητής, «Αλλά μέσα…
Η Νύχτα των Αγίων Πάντων – μία νύχτα λαγαρή και βαθιά και πλήρης από την δόξα του λευκού σεληνόφωτος. Κι ένας ελαφρύς γλυκός Άνεμος σηκώθηκε από τα δυτικά, και περιπλανήθηκε…
……………………………………………………………………………………………… Και ήταν την ώρα του ηλιοβασιλέματος, όπου έφτασαν στους πρόποδες του βουνού. Δεν υπήρχε σε εκείνον τον τόπο καμία ένδειξη ζωής –μήτε δείγμα νερού, μήτε ίχνος φυτού ή σκιά…
Η πραγματικότητα είναι η βάση ολόκληρης της μεγάλης τέχνης. Δίχως αυτήν δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει ουσία. Η πραγματικότητα είναι το έδαφος κάτω από τα πόδια μας και ο ουρανός…
1 Ο Τζίμι Ράμπιτ ο πρεσβύτερος είχε την κουζίνα όλη δική του. Ένιωσε ένα ρευματάκι και κοίταξε. Ο Ντάρρεν, ένας απ’ τους γιους του, στεκόταν στην πόρτα αναζητώντας κάποιο μέρος…
«Ναγκασάκι». Ο Ρόντερικ Τσάμπερς έκανε ένα βήμα πίσω, κι άλλο ένα δεξιά, πλησιάζοντας τη λάμπα στον τοίχο. «Η ξεχασμένη βόμβα». «Ω Θεέ μου», σκέφτηκε ο κύριος Τσιουνγκ. Αν δεν ήταν…
........................................................................................ «Θα μπορούσα να σε προσλάβω ως καμαριέρα… Με μεγάλη χαρά» είπε η Λευκή Βασίλισσα. «Δυο δεκάρες τη βδομάδα και μαρμελάδα κάθε δεύτερη μέρα». Η Αλίκη δεν μπόρεσε να…
