Ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ γεννήθηκε φτωχός σ’ ένα βαγόνι του Υπερσιβηρικού, που έτρεχε και σφύριζε περνώντας κοντά στο Ιρκούτσκ, από μια όμορφη μάνα Τατάρα, που της έμοιαζε σαν μια σταγόνα νερό. [ … ]

Η Λυδία μπήκε στη Νομική Θεσσαλονίκης. Χαρούμενη έφυγε απ΄ την Ορεστιάδα και βρήκε ένα μικρό δώμα στην Τριανδρία, πίσω απ΄ τον Άγιο Σπυρίδωνα, στον πέμπτο και μισό όροφο μιας παλιάς [ … ]

   Είχα ξεμείνει στην πόλη το καλοκαίρι μιας χρονιάς που δεν θυμάμαι. Η πρόσκληση της Αλεόης να με φιλοξενήσει στο χωριό της ήρθε σωτήρια.    Το χωριό ήταν σκαρφαλωμένο σε [ … ]

Κάθε μέρα μπαίνουμε μετά φόβου θεού στο θάλαμό σου, μήπως αντικρίσουμε το κρεβάτι σου ξέστρωτο, χωρίς σεντόνι  και με σένα να είσαι αλλού, όπως βλέπουμε στις ταινίες. Ωστόσο στο σπίτι μας [ … ]

Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Ο χρόνος σμιλεύει αργά αλλά αδυσώπητα τη μορφή μου. Δεν ξεγελιέται και ας προσπαθώ να του ξεφύγω. Εις μάτην. Είναι ορατά τα σημάδια του [ … ]

Ο πλανήτης γη σε δέκα λεπτά θα σβήσει, ακούστηκε απ’ τις τηλεοράσεις. Ήμασταν όλοι σπίτι. Ο πατέρας, η μητέρα εγώ κι ο αδελφός μου. Δίκαια μοιραστήκαμε τον χρόνο, ο καθένας [ … ]

                                                             [ … ]

                                                            [ … ]

Τα χέρια της μικρά μα ευέλικτα κινούνταν επιδέξια και με ταχύτητα στην οθόνη του κινητού. Σταματούσαν για μερικά δευτερόλεπτα και μετά ξανάρχιζαν με την ίδια ζέση να κεντούν το απαντητικό [ … ]

Την παραμονή του Αηδημητρη, με πήραν από το σπίτι της μάνας μου στο χωριό και μ’ έφεραν στην πόλη, δουλικό σε μεγάλο και πλούσιο σπίτι. Στης μάνας μου το σπίτι [ … ]

Η Αναστασία, τέταρτο τέκνο της Μυρσίνης Σταύρου Καλογερή, ήρθε στον κόσμο με σχετική ευκολία, αν εξαιρέσουμε το αριστερό της χεράκι που σφήνωσε ανάμεσα στην κοτύλη και στην ηβική σύμφυση  της [ … ]

Αυτό το μεσημέρι το σκάνε νωρίς απ’ το σχολείο. Γραμμή για το νταμάρι της Αγίας Παρασκευής. Παραβιάζουν τη μικρή αποθηκούλα. Σουφρώνουν ένα κουτί δυναμίτες, είκοσι πόντους ο καθένας. Όλο το [ … ]