Λένα Χ. Δημητριάδου: Εγώ κι η γάτα μου
Ένα κορίτσι τρέχει. Αφήνει πίσω της ξανθά μαλλιά να ανεμίζουν και μια λουλουδένια φούστα να φουσκώνει σαν αερόστατο. Τα τελευταία της βήματα πνίγονται στον ήχο των τζιτζικιών. Τα κουζινικά χτυπιούνται…
Ένα κορίτσι τρέχει. Αφήνει πίσω της ξανθά μαλλιά να ανεμίζουν και μια λουλουδένια φούστα να φουσκώνει σαν αερόστατο. Τα τελευταία της βήματα πνίγονται στον ήχο των τζιτζικιών. Τα κουζινικά χτυπιούνται…
(Κρυπτομνησία IV) Δημοσιογράφος τον κάλεσε για συνέντευξη! Θα του ’κανε και podcast! Τον παραξένεψε η αναπάντεχη πρόσκληση. Χρόνια πάλευε με τις αυτοεκδόσεις των διηγημάτων του. Απολογισμός: σιγή ασυρμάτου. Λες…
Το κάρο Αισθανόταν μια τρεμούλα στα πόδια της , άμα τον έβλεπε από μακριά. Όταν την αγκάλιασε πρώτη φορά στο κάρο που μετέφερε το σανό στο σπίτι τους, ένιωσε…
Το «Καφέ Μπαρ 56» με τον απόκοσμο φωτισμό ήταν άδειο. -Ένα τοστ παρακαλώ. Και μια μπίρα, είπε ο Μπίλι στη νυσταγμένη κοπέλα πίσω απ’ τον πάγκο. Εκείνη έφερε αμέσως τη…
ΕΞΟΔΟΣ Ένα πουλάκι που σπάει το τσόφλι να βγει απ’ το αυγό, μισοβγαίνει, κρατώντας ακόμα το ταβάνι πάνω απ’ το κεφάλι του, κοιτάει ερευνητικά τον κόσμο μπρος, δεξιά, αριστερά και…
ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ Είναι κάποιες νύχτες που οι ώρες σέρνονται βαριές σαν πατήματα αρκούδας χωρίς προσανατολισμό, χωρίς προορισμό. Οι ώρες πάλλονται. Τις μισώ. Πιάνω τον σφυγμό τους. Τικ τακ τικ…
*Στα μπαλκόνια μας Τριάντα χρόνια γείτονες. Μαζί γεράσαμε. Μένουν στον 1ο όροφο της διπλανής πολυκατοικίας αυτοί, κι εμείς στον δικό μας 1ο. Απέναντί μας η Θησέως. Το φαρδύ διάζωμα της…
Θα ήταν στα δεκατρία της, όταν για πρώτη φορά ένιωσε έκπληκτη πάνω από τον αριστερό της ώμο, το βλέμμα του να επεξεργάζεται με προσήλωση την άσκηση για τα ασυναίρετα σε…
Η βροχή, με μια βαθιά ουλή στο μέτωπο, σημάδι από το δάκτυλο μιας φλόγας φουντωμένης ως την ανώτερη πύλη τ’ ουρανού, κατακόκκινη σαν τη βούλα που σημαδεύει την τύχη ανήλικης…
O κόσμος της Χριστίνας* Σερνόταν στα τέσσερα. Ήταν μεγαλόσωμη και έπιανε μεγάλη έκταση . Με τα μακριά της νύχια γρατζουνούσε τα λεπτά φυλλαράκια μου και τα ακρωτηρίαζε, αφαιρώντας μικρά κομμάτια…
(Βρισκόμαστε στην κουζίνα μιας μικρής μονοκατοικίας σε επαρχιακή πόλη. Απέναντι ο νεροχύτης, αριστερά το ψυγείο και δεξιά η ηλεκτρική κουζίνα. Από πάνω ένα μικρό παράθυρο χωρίς κουρτίνες…
( 5η Σεπτεμβρίου 1968 ) Ποιο ήταν το ιδεολογικό υπόβαθρο του χάους; […] δεν επρόκειτο για μια συγκεκριμένη πολιτική ομάδα.[…] συμφωνούσαν ένθερμα όλοι στον αντιδικτατορικό χαρακτήρα του στρατοπέδου [Παρθένι…