Κλεονίκη Δρούγκα: Χριστουγεννιάτικο τραπέζι
-Η γαλοπούλα πάει με μαρμελάδα βύσσινο! -Πάω να την φέρω! Ανοίγω το ψυγείο και το μάτι μου βιαστικά αναζητά την μαρμελάδα στην πόρτα: ένας μισάνοιχτος χυμός πορτοκάλι, ένα γάλα, μισό…
-Η γαλοπούλα πάει με μαρμελάδα βύσσινο! -Πάω να την φέρω! Ανοίγω το ψυγείο και το μάτι μου βιαστικά αναζητά την μαρμελάδα στην πόρτα: ένας μισάνοιχτος χυμός πορτοκάλι, ένα γάλα, μισό…
ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Παραμονή Χριστουγέννων. Σκοτεινή η πόλη με τα κλειστά σπίτια, σκοτεινός και ο πύργος του άρχοντα Πέντρο Γκαρσία Περέζ.. Η πανδημία της γρίπης θανατώνει χωρίς διάκριση. Η Φρατζέσκα, οικονόμος…
Reunion Ο καθηγητής Steven Sorrow έσπρωξε ελαφρά το σώμα του προς την πλάτη της ανατομικής καρέκλας του γραφείου κι έπλεξε τα χέρια του πίσω απ’ το τεντωμένο σβέρκο του ανακουφισμένος.…
Η Περιφερειακή Πόλη Τον τρόμαζε η ιδέα να επιστρέψει στο σπίτι του. Είχε την υποψία ότι η αστυνομία κάτι μυρίστηκε και θα του έστηνε παγίδα. Αποφάσισε λοιπόν να βρει…
-Γρύλισμα ήταν αυτό; -Δεν ήταν γρύλισμα. -Πως το ξέρεις; Το άκουσες καλά; Έρχεται από πάνω, εδώ στα δεξιά. Ανάμεσα στα έλατα. -Το ακούω. Αλλά δεν ήταν τέτοιο πράγμα. -Έχει γούστο…
Κοπεγχάγη Από την ώρα που προσγειώθηκε το αεροπλάνο στο Ελευθέριος Βενιζέλος άρχισε να νιώθει ένα σφίξιμο στο στομάχι. Φυσικό ήταν, αφού αναγκάστηκε να ξυπνήσει από τ’ αξημέρωτα, προκειμένου…
Χίντεμπουργκ κλπ Περπατάω. Βλέπω το λόφο από την πίσω μεριά και ξέρω πως έχω φτάσει. Περνάω το νταμάρι. Την κατηφόρα. Και μπαίνω απ’ το πλάϊ. Ανεβαίνω τα σκαλιά.…
Η αγάπη μου για κείνον είναι λυγμός. Αρχίζει απ’ το μυαλό και μετατρέπει το στήθος σε βούρκο. Με είδε μια μέρα να βουτώ τα δάχτυλα στο κόκκινο, το κίτρινο, το…
Ούτε ΚΕΠ, ούτε γνήσιο της υπογραφής μπροστά στον υπάλληλο, ούτε τίποτα. Μια διαδικτυακή επίσκεψη στο gov.gr με τα στοιχεία του taxis net και έτοιμη η εξουσιοδότηση. Η αρμόδια από το…
Ένα μάθημα Θα βρεις νόημα σ’ αυτή τη ζωή, μόνο αν το δημιουργήσεις εσύ… Όσσο Τετάρτη σήμερα κι η Μαρίκα μαγειρεύει φασολάδα -το επιβάλλει η παράδοση και την ακολουθεί.…
Τρεις μέρες τώρα η κυρά Ευθυμία πηγαίνει πέρα δώθε στην αυλή. Φυσά και ξεφυσά μονολογώντας «όφου και ίντα πάθαμε!» Κατά διαστήματα κάθεται κάτω από την κρεβατίνα και κρατά το κεφάλι…