Φάνης Κωστόπουλος: Ιππότες της Αθεΐας
Ιππότες της Αθεϊας Στα «ένδοξα» γυμνασιακά χρόνια («ένδοξα» γιατί σχετίζονται με τις αναστατώσεις που προκαλούσα μαζί με άλλους ως μαθητής στο Σχολείο) και σε μια εποχή κατά την οποία …
Ιππότες της Αθεϊας Στα «ένδοξα» γυμνασιακά χρόνια («ένδοξα» γιατί σχετίζονται με τις αναστατώσεις που προκαλούσα μαζί με άλλους ως μαθητής στο Σχολείο) και σε μια εποχή κατά την οποία …
Αν χρειαστεί να αναφέρω την πηγή έμπνευσης αυτού του συνονθυλεύματος λέξεων. Θα είμαι λακωνικός. Δεν θα διστάσω να κατονομάσω την Πίσσα, την γάτα του Βοϊβόντα από την πολυκατοικία μας. Ειλικρινά…
Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟΨΗ Μια φορά ήταν ένας παλιός, συνηθισμένος καθρέφτης, σε καλή κατάσταση, με κορνίζα από λεπτοδουλεμένο κοκαλάκι νυχτερίδας. Αυτό το απλό αντικείμενο κάποτε, στην αρχή της σταδιοδρομίας…
Είχε αποκοιμηθεί κάμποσο στο επαρχιακό λεωφορείο, μέχρι να φτάσει σε μια κωμόπολη, λίγο πριν το χάραμα. Δεν ήξερε πού ακριβώς βρισκόταν. Είχε έρθει με τραίνο απ' την πρωτεύουσα, κι ύστερα…
Η προσφυγιά της νύφης Άνθιζαν κυκλάμινα κάτω από τις παχιές στρώσεις των φύλλων και οι παλιοί καημοί στο χείλος του γκρεμού μιας ξεθωριασμένης θύμησης στη μακριά απλή φούστα του…
Δεν ξέρω πού με πάνε. Βλέπω το ταβάνι να φεύγει γρήγορα. Κλείνω τα μάτια. Έκτη δημοτικού. Τελευταία μέρα. Την αγαπώ. Δε θα την ξαναδώ. Θα πάμε σε διαφορετικά γυμνάσια. Ό,…
Στη μακρινή χώρα των γενναίων πολεμιστών ακόμη και ο χρόνος είχε ψηλώσει αφύσικα. Οι ώρες ήταν ατελείωτα μακριές, ενώ τα λεπτά τραβούσαν τους δείκτες των ρολογιών για να κερδίσουν μερικά…
“Το όνομά σας;”. “Μαριάνθη”, απάντησα και έγραψε στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου με καλλιγραφικά γράμματα, “Στη Μαριάνθη. Με εκτίμηση. Αλέξης". Μου έδωσε το βιβλίο χαμογελώντας και συνέχισε με την κυρία…
Υγρά Ταξίδια Κάθε πρωί ταξίδευε στην ίδια θάλασσα με ένα 51 μπλε. Σαν τις σαρδέλες στο κονσερβοκούτι ήταν παστωμένοι όλοι οι ναύτες πάνω στο γέρικο σκαρί. Ελάχιστοι τυχεροί έβρισκαν μια…
Ο ΠΗΓΑΣΟΣ Το όνομα μου είναι Πήγασος. Μέρες τώρα στην πρωτοποριακή έκθεση της πόλης εκτίθεμαι ως το πιο επώνυμο έργο του δημιουργού μου. Ακούω τις φλυαρίες των ανόητων επισκεπτών που…
ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ Στις 12 Οκτωβρίου 1944 νωρίς το πρωί, μετά από τριάμισι χρόνια κατοχής, οι γερμανικές δυνάμεις εγκαταλείπουν την ελληνική επικράτεια. Οι τελευταίοι Γερμανοί καταθέτουν στεφάνι χωρίς…
Η ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΧΩΡΑ «Φυραίνει ολοένα ο τόπος, χωματένιο σταμνί.» Γ. Σεφέρης. Τα διαπιστευτήριά μου ήταν έτοιμα εδώ και καιρό. Ο,τι είχα διαβάσει, είτε γνώριζα γι αυτή τη χώρα, δεν…