Αριστούλα Δάλλη: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΜΑΤΙ
Το όνομα μου είναι Τζόναθαν. Η μητέρα με φώναζε Τζο. Όλη την μέρα ήταν σκυμμένη πάνω από το καλάθι με τα χρωματιστά νήματα και έπλεκε για μένα ζακέτες, σκουφιά, κασκόλ.…
Το όνομα μου είναι Τζόναθαν. Η μητέρα με φώναζε Τζο. Όλη την μέρα ήταν σκυμμένη πάνω από το καλάθι με τα χρωματιστά νήματα και έπλεκε για μένα ζακέτες, σκουφιά, κασκόλ.…
2000 Μονάχα εσύ θα μπορούσες να με καταλάβεις Αυτό που μας ενώνει, η γύμνια απέναντι στην δυσμορφία της αλήθειας Τα ιδανικά και οι ουτοπίες δεν μας συγκινούν τις χλευάζουμε…
Είπαν.... εκτός κινδύνου. Η εντομοκτονία ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Μα πεταλούδες πολύχρωμες αργοπεθαίνουν. Οι μέλισσες το ίδιο. Ενταφιάσθη η επικονίαση. Φρυγμένα κορμιά μικρά. Η ομορφιά και το μέλι φλεγόμενα απ΄την υπάρχουσα…
ΟΛΟΣΩΜΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ Πονώ όλο μου το σώμα τα πόδια μου δεν τα νιώθω καθόλου. Τι έγινε; Θυμάμαι να δίνω εντολή στο λοχία Γιώργο να οδηγήσει το λόχο πίσω από…
ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΡΟΥΧΑ Έχω ένα στίχο με τέσσερις λέξεις ( όπως το σώμα μου στο δικό σου το σώμα ) σε ένα σου ποίημα, που ξέρω σμιλεύεις. Κοίτα να…
I τα χέρια του ανηλεή έσφιξαν το λαιμό της ήσυχος θάνατος, βουβός να μην ξυπνήσουν τα παιδιά II Οι γείτονες είπαν ότι τους άκουγαν για 30 λεπτά να καβγαδίζουν…
Κίρκη Στο καθρέφτη του είχε την φωτογραφία της. Γυμνή καθισμένη στην άκρη του Κρεβατιού, Όμορφη νέα, με μια σειρά μαργαριτάρια μέσα στα χέρια της, Κοιτούσε τον φακό κατάματα. -Αυτή…
Ήταν μια υπαίθρια στιγμή ευδαιμονίας. Στο ανοιξιάτικο μεσημεριανό φως, σε αυτό το ιδιαίτερο εστιατόριο με θέα τον φοβερό βράχο της Ακρόπολης, ενώ υψώναμε και οι τέσσερις τα…
Όταν με προσοχή μελετώ τις περίεργες συνήθειες των σκύλων Αναγκάζομαι να συμπεράνω Πως ο άνθρωπος είναι το υπέρτατο ζώο. Όταν μελετώ τις περίεργες συνήθειες του ανθρώπου Ομολογώ, μπερδεύομαι,…
[…] Η θεά είναι στημένη στη μέση του ναού - ωραιότατο έργο τέχνης από Παριανό4 μάρμαρο - μεγαλοπρεπώς και χαμογελώντας ελαφρά με μισάνοιχτα χείλη. ΄Ολο το κάλλος της, καθώς είναι…
Πάλι, στον κήπο της καρδιάς, βρήκε μέρος ν’ ανθίσει το λουλούδι της θλίψης της συνομοταξίας των μελαγχολοειδών, της ομοταξίας των ανυπόφορων, της τάξης των αβάσταχτων, της οικογένειας των επώδυνων, του…
Τα πιο όμορφα μάτια τα είχε η γιαγιά μας. Μεγάλα μαύρα μάτια, ολοστρόγγυλα, σοφά μάτια, πίσω από τα γυαλιά, όταν έπλεκε τις κάλτσες μας με τέσσερις(!) βελόνες και όταν διάβαζε.…