Κάρσον ΜακΚάλερς. Ανταύγειες σε χρυσό μάτι. Μετάφραση: Έφη Φρυδά
Ένα πρασινωπό θαμπό φεγγαρόφωτο πλημμύριζε το δωμάτιο. Η γυναίκα του λοχαγού κοιμόταν όπως την είχε αφήσει ο άντρας της. Τα απαλά της μαλλιά ήταν λυτά, απλωμένα πάνω στο μαξιλάρι, και…
Ένα πρασινωπό θαμπό φεγγαρόφωτο πλημμύριζε το δωμάτιο. Η γυναίκα του λοχαγού κοιμόταν όπως την είχε αφήσει ο άντρας της. Τα απαλά της μαλλιά ήταν λυτά, απλωμένα πάνω στο μαξιλάρι, και…
Τρίτη μέρα (Στον πατέρα μου) Μια κίτρινη πεταλούδα άνοιξε τα φτερά της και μαζί ανοίξανε τα μάτια μου. Και είδα τότε πραγματικό σκοτάδι. Είδα το νερό να τρέχει παντού και…
Σχολαστικός στο έπακρο, με μνήμη αλάθητη, ταξινομεί τα λάθη· τα λάθη των ανθρώπων αποθέτει σε μυστικές σπηλιές ενός εγκέφαλου κάπου στο σύμπαν, προστατευμένου δια παντός από αμνησία, άνοια ή άλλη…
Τα μάτια του είναι καρφωμένα στο ταβάνι και μένουν απλανή. Λεπτομέρειες του τοίχου εγγράφονται χωρίς καμία σημασία σε κάποιο απροσδιόριστο σημείο του εγκεφάλου του. Η κάψα του αυγουστιάτικου μεσημεριού καίει…
Η Τροία έχει πέσει. Η βασίλισσα Εκάβη και η κόρη της Πολυξένη βρίσκονται μαζί με άλλες Τρωαδίτισσες σκλάβες στο στρατόπεδο των νικητών Αχαιών, που έχουν περάσει στη θρακική…
Συχνά, όταν αναφέρομαι στις σχολικές μου ‘’ανδραγαθίες’’, παραδέχομαι, με σατανική απάθεια θα έλεγα, ότι ήμουν ολέθριος για το σχολείο. Και πράγματι ήμουν, γιατί σχεδόν πάντα οι ταραξίες μαθητές δεν έχουν…
Ο κήπος σκιερή ετοιμασία περιεχομένου Τα σκαλιά στρογγυλεμένα σε ακουμπούσαν για να αρχίσεις να νιώθεις Κι όταν έμπαινες στο διάδρομο Χώρος απροσδιόριστος, χρησιμότητα δύο κατευθύνσεων με μια υδρόγειο για…
Λιγνή, κλαράκι. Με ατίθασο κατσαρό και μάτι ανήσυχο. Με περίμενε κάθε Ιούνιο στο νησί, εμένα την πρωτευουσιάνα, να συνεχίσουμε τα μυστικά μας από κει που τα αφήσαμε το περασμένο καλοκαίρι. Πήγαινε…
Σταμάτησα να σου γράφω εδώ και δυο χρόνια. Δεν ήθελα, σαν να πείσμωσα ή να μπούχτισα με κάτι , δεν ξέρω … Δεν τα ψάχνω πια κάτι τέτοια , τα…
Μέσα στο πυκνό σκοτάδι σέρνονταν οι οιμωγές. Άνθρωποι αλυχτούσανε σαν σκύλοι. Είχανε μεταμορφωθεί, μαζί κι ο τόπος, γέμισε κόκαλα και αίμα. Βγήκανε τα θηρία και ξεσκίζανε σάρκες τρυφερές και σάρκες…
Φαντασία Τα τείχη του παραλόγου παραμορφώνει η φαντασία μα πίσω δε βρίσκει τι κρύβει η ζωή. Χορεύει στη σιωπή σπάει τη γαλήνη μέχρι να μπερδευτεί στα ίδια της τα…
Η σκοτεινή μιλά για φως ( Στην Γκέτρουντ Κόλμαρ* ) Καθηλωμένη στο σπίτι απ΄όπου δεν βγαίνει κανείς ζωντανός. Το σπίτι ονομάζεται «εβραϊκό» κίτρινο αστέρι σημαδεύει το σπίτι του…