Βάλτερ Πούχνερ: δυο ποιήματα
Όπου κοιμήθηκε Σε κάθε στενό υπάρχουν μικρά ιερά τόποι καθαγιασμένοι που έχουν κοιμηθεί άστεγοι και πρόσφυγες, γέροι, παιδιά σημεία που άφησαν τον ύπνο τους, τα όνειρα που άφησαν το…
Όπου κοιμήθηκε Σε κάθε στενό υπάρχουν μικρά ιερά τόποι καθαγιασμένοι που έχουν κοιμηθεί άστεγοι και πρόσφυγες, γέροι, παιδιά σημεία που άφησαν τον ύπνο τους, τα όνειρα που άφησαν το…
Χαμόγελα Πλατιά Νομίζω ότι τα μάτια μου Τα ζωγράφισες κάπως μεγάλα – Αν και μισόκλειστα – Αλλά δεν έχω στόμα ακόμα Να στο πω. Για να χωράνε μέσα…
ΠΑΡΑΜΥΘΙ Το παραμύθι άρχισε με μια ματριόσκα Που δώρο δόθηκε σε άρχοντα που ανασαίνει την άβυσσο. Περίεργο δώρο τα κύματα της έκπληξης … Η πιο μεγάλη, γυναίκα ροδαλόχρωμη και…
ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ Ξεφυλλίζω την εφημερίδα και τα γράμματα μοιάζουν με ραγισμένα σύννεφα που ξεγλιστράνε ο κόσμος μέσα μου φυλλοροεί, καθόμαστε με τη γυναίκα μου στον κήπο φυσάει…
Με ένα δυνατό ΚΡΑΚ αποσυνδέθηκαν οι συρμοί Εσύ τράβηξες γι’ αλλού προορισμό άγνωστο Κι εγώ γυρνάω στο σπίτι αμίλητο και σκεφτικό γυμνό ξένο και έρημο σαν μαγεμένο ένα φιλί που…
Η μετακόμιση της συλλέκτριας Ξόδευε τις οικονομίες της, με γνώση, για μπρούτζινους ζυγούς, παλιά κλειδιά, μικρά χαλιά, φουλάρια κεντημένα. Παρέμενε πεισματικά σοφή κι ενάρετη, συναλλασσόταν μ’ έντιμους αρχαιοπώλες,…
Βρέθηκε, λέει, 130 εκατοστά μέσα στην αττική γη, στο κέντρο του Άστεως. Ερμής οδοδείκτης, που ρύθμιζε επί αιώνες την κίνηση στους δρόμους της Αρχαίας Αθήνας. Κύλισαν τα χρόνια, με τον…
ΛΑΧΤΑΡΑ Κήποι στη λάμψη πρωινού περιβόλια κατακόρυφα κορυφές αντικρίζετε θάλασσες όλου του Κόσμου ιερά νησιά. Κρατάτε μέσα σας την αγαπημένη φωτός και γαλήνης γεμίζει την ψυχή μου γι'…
ο άνθρωπος που τάιζε γύρω του τα περιστέρια ή περί βίου αθλιότητος για κείνον που πλάι μας τάιζε πουλιά ένα γύρω καθώς γύρω του τον εκύκλωναν…
Η Γαλάτεια των σφαιρών* Το κέντρο εσύ, εσύ και οι πλανήτες του γαλαξία μου μικρή θεά που και στο ελάχιστο κομμάτι σου…
Ο ΓΗΤΕΥΤΗΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ Όπου πήγαινε και τα δέντρα μαζί του κι οι βράχοι, τα λιμάνια κι οι πόλεις. Ξωπίσω του βήμα το βήμα σιωπηλά ή και άγρια μεγαλοπρεπή…
ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Πεταλούδα, δεν ταιριάζει να χαμογελάς στο αγιάζι. Όλα η φύση τα αγιάζει, θα μου πεις, και τα θαυμάζει. Συμφωνώ, αλλά να ξέρεις, μ’ όλα όσα κι…