Κλεονίκη Δρούγκα: δυο ποιήματα
Ημερομηνίες ληγμένες Αρκετά κουρασμένη πληκτρολογούσε ωκεανό σκέψεων πέντε τ΄ απόγευμα μες το καλοκαίρι Την πλησίασε ορφανός από αντιστάσεις κόλλησε το πρόσωπό του στο βλέμμα της σα να ΄φευγε το…
Ημερομηνίες ληγμένες Αρκετά κουρασμένη πληκτρολογούσε ωκεανό σκέψεων πέντε τ΄ απόγευμα μες το καλοκαίρι Την πλησίασε ορφανός από αντιστάσεις κόλλησε το πρόσωπό του στο βλέμμα της σα να ΄φευγε το…
ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ Είμαι μια αίθουσα αναμονής Δημόσιου Νοσοκομείου με ανοιχτή την τηλεόραση στα πρωινάδικα μπροστά στα μάτια ανθρώπων κουρασμένων που περιμένουν για χημειοθεραπεία. Χειμώνας, κι η πόρτα όλο…
Ιούλιος 1970· ο εκδοτικός οίκος Κέδρος εκδίδει τον συλλογικό τόμο: Δεκαοχτώ Κείμενα (ισάριθμων συγγραφέων). ΚΕΙΜΕΝΑ ΔΕΚΑΟΧΤΩ ΣΕ ΟΧΤΑΒΕΣ ΟΧΤΩ α΄ Η σιωπή Εκείνο το βράδυ [28.04.67]…
Εικονοστάσι Τις νύχτες της αγωνίας σας φωνάζω έναν έναν ανάβω καντήλι σας λιβανίζω με ευλάβεια σαν τη μάνα μου και τη μάνα της μάνας μου γυρεύω σημάδι μα στις μετάνοιες…
αυτός με τα μάτια ανοικτά κυβερνά τον παράδεισο πάνω σε σύννεφα οι προσωπογραφίες του θείου κυριαρχούν στα πρόσωπα τα σώματα αποκτούν μια άγνωστη πλαστικότητα και ένα γλυκό φως αφήνει…
Όταν ακυβέρνητα τα Ιερά κατάρτια, λουστραρισμένα δάκρυα τις έννοιες ξεβάφουνε αλλάζοντας κι αυτά τα πρωτοχρώματα των ίδιων των γραμμάτων. Όταν ακυβέρνητα τα Ιερά κατάρτια, σα να βακχίζει ο νους στο…
ΔΙΑΚΟΣΜOΣ Στους τύπους των ήλων, ξανακαρφώνεις, όλο προσοχή, ειρωνικά πορτρέτα και νωχελικά γυμνά και δείγματα τέχνης αφηρημένης. Αναρτάς υπερμεγέθη κάτοπτρα, να δώσεις την ψευδαίσθηση του βάθους, πάνω…
Διαίσθηση «Έφυγες» αλλά που και που επιστρέφεις άλλοτε ως θρόισμα και άλλοτε ως ψιλόβροχο. Η λεωφόρος Πάλι αναστατωμένη η λεωφόρος. Και πότε, άλλωστε, δεν ήταν; Όχληση. Όχληση διαρκής. Οπτική…
Τέλος Αθόρυβα το τέλος γράφεται Άνω τελεία στην αρχή Κι ακριβοθώρητη η επανάληψη. Αύριο λες, αύριο πάλι Και κατακόκκινο το αύριο ζεσταίνεται με λόγια Φουσκώνει μεγαλώνει στο…
Ποιοί κληρονόμοι Ποιοί κληρονόμοι θ’ ἀδειάσουν τὰ ντουλάπια. Σιγὰ νὰ μὴ νοιαστοῦν οἱ κληρονόμοι, ἀλλόγλωσσοι θ’ ἀδειάσουν τὰ ντουλάπια ἑλληνικά, μαυριδερὰ ζουλάπια ἄσημα ὅσα φέρναν ταχυδρόμοι. Θολώνουνε…
Άσπρος ελέφαντας Η μνήμη μου άσπρος ελέφαντας κουνάει την προβοσκίδα καθώς γλιστρά έξω από το σωληνάριο της οδοντόπαστας, τα βράδια πριν με πάρει ο ύπνος. Αφαίρεση …
Τό γαλάζιο φούτερ Πῆρες τή στάση ἔμβρυου στή μήτρα τοῦ θανάτου -ἀνάμνηση ἀνώφελη- γιά ποιά ἄραγε προστασία; Ἀλάνθαστα σέ τόξεψαν ἄγνωστοι συνομήλικοι πού ἴσως χτές νά ξενυχτοῦσαν, ὅπως κι…