Ειρήνη Ασημένου: ένα ποίημα
Τικ τοκ για την ποίηση Πέθανε ο κισσός μας σήμερα μα και πάλι δεν έγινε ποίηση. Πάνω στον ξύλινο καμβά, -σαν ένα ακόμα κουφάρι του Καλοκαιριού - ξερόγλυφε τον…
Τικ τοκ για την ποίηση Πέθανε ο κισσός μας σήμερα μα και πάλι δεν έγινε ποίηση. Πάνω στον ξύλινο καμβά, -σαν ένα ακόμα κουφάρι του Καλοκαιριού - ξερόγλυφε τον…
ΘΑΛΑΣΣΑ (Έκθεση ιδεών Γ΄ Δημοτικού) Το καλύτερο έργο της ζωής μου είσαι εσύ. Θάλασσα μου, Αιγαιοπελαγήτισα Γειτόνισσα μου, φίλη μου. Χτυπάς ασταμάτητα κάθε βράδυ την πόρτα τού βράχου, κάτω…
ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ Είναι πολύ αθώο και φιλικό το περιστέρι, Κι ας τ’ αναφέρουν ως ουράνιο σύμβολο Η Βίβλος και τα βιβλία, κι ας το αγιάζουν αιώνες τώρα Οι…
ΦΥΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ Ι ΚΑΝΔΑΥΛΗΣ Και πάλι καύσωνας κι εσύ ευχόσουν ριπή ανέμου να σε στέρξει, να φυσήξει. Κι η ευχή σου εισακούσθηκε, μα η κουρτίνα που αναδεύτηκε ρίχνει…
Υστερόγραφο του καλοκαιριού Ο θίασος των παιδιών με την ατίθαση μπούκλα απομακρύνεται από την παραλία με κατεβασμένο το κεφάλι ραγδαία μεταβάλλονται οι εποχές η θάλασσα βάζει στοίχημα με…
Ο τυφλοπόντικας ολοταχώς σκάβοντας τα λαγούμια της λαχτάρας, προς την άλλη άκρη της νύχτας, γνωρίζει ότι τα μάτια είναι άχρηστα όταν με νύχια και δόντια κανείς ανοίγει το δρόμο…
ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ (αφιέρωμα στους Παξούς) Πόσο καιρό βρίσκομαι εδώ; Μήτε που ξέρω, αν είναι ώρες, μέρες, χρόνια. Μου γλύφει τα σφυρά το κύμα κάθε τόσο. Όλα τριγύρω μπλε και υγρά.…
Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ Λαχταρώντας τη μεγάλη γιορτή, συγύρισα τους ήλιους στα μαλλιά σου, έστρωσα τις αχτίδες στο μέτωπο, ίσιωσα στα μάγουλα το φως. Καθώς πρέπει εμφάνιση για έναν…
ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ Λίγα κουφώματα θα γκρεμίσουμε στο σπίτι και θα ανοίξουμε το χώρο δυο λέξεις θα βάλεις εσύ άλλες τρεις εγώ θα προεκτείνουμε κάποιες αλήθειες το πρωί θα…
ΠΕΡΙΣΣΕΥΩ… Τις νύχτες περισσεύω απ’ τη ζωή μου Κρέμομαι στο κενό Δεν χωράω ούτε στα όνειρά μου Προεξέχει πότε ο πόθος, πότε ο πόνος, πότε η αγάπη… Έχασα και…
ΟΥΚΕΤΙ Λαχταριστά σοκολατάκια σε χρυσόχαρτα, ληγμένα προ πολλού. Επιστολές με υπερβολές κι ασυνταξίες ερωτικές. Κι εσύ με κόκκινο μολύβι να διορθώνεις, δεκαετίες μετά. Όταν ανένηψες, είχε περατωθεί επιτυχώς…
ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΜΙΑΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ Άσε με μόνο να σε κοιτώ να μου μιλάς κι ας μην ακούω τα φωνήεντα και σύμφωνά σου Μου αρκεί που ο κυματισμός της φωνής …