ΧΛΟΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ: Η Άνοιξη

Συνεπέστατη στο ραντεβού. Τσακίζει μίσχους λουλουδιών με τις κομψές της γόβες. Στο πέρασμά της αμυγδαλιές χαιρετούν με γαντοφορεμένα δάχτυλα πουλιά πέφτουν απ’ την φωλιά μαλλιαρές μικρές βόμβες ανατινάζονται στο έδαφος…

0 Comments

ΣΙΔΕΡΗΣ ΝΤΙΟΥΔΗΣ: Δύο ποιήματα

ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ Όρμησε με όλη της την δύναμη και τα αιχμηρά δόντια βυθίστηκαν στο ζαχαρένιο κορμί αντί για το λουλούδι. Μετά την πράξη άρχιζαν να σχηματίζονται σαν κρύσταλλοι οι αμφιβολίες, και…

2 Comments

ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΚΟΛΟΣΙΑΤΟΥ: Ο Βίκτωρ

Ταΐζει τον γάτο Μπήκαμε στο καθιστικό των συναισθημάτων Υπερφυσικά του ωραίου Διαλύεται ήδη η όψη του καιρού Φτιάχνουμε μαγικά διπλής σημασίας Σε παιχνίδι φιλικό Είδα την ουρά του να αιωρείται…

0 Comments

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ: Πού πρέπει να τοποθετηθεί το άγαλμα του Αλεξάνδρου

 Ελλήνων λόγια πώς να εξελληνίσω! «Ελληνικά μιλούν», δεν τους καταλαβαίνω. Εμένα που ο φτωχός δεν ξέρω μήτε ο τάφος μου πού κείται –μολονότι γνωρίζουν άριστα για τ’ αλλουνού Αλέξη τον…

1 Comment

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Τρία ποιήματα

ΠΟΙΗΤΙΚΗ  ΣΤΑΣΗ Λοξοδρομώ μέσα στον ουρανό μια πάνω στο σύννεφο μια κάτω στην πεδιάδα δίπλα στο ποτάμι πρώτα φύλλο  κι ύστερα πουλί. Όταν με κυνηγούν κρύβομαι στο φλοιό της παιδικής…

0 Comments

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Μια φανταστική ανθολογία

  (Όλα, γραμμένα σε φλούδες ευκαλύπτων με μολυβάκι μαβί. Τα βρήκα στον πάτο ενός πηγαδιού, ασφαλισμένα σε αέρινη φούσκα, κλειδωμένη με σάλιο κουρούνας, σφραγισμένη με ματιές σοφών γυναικών, ποντισμένη εκεί κάτω…

1 Comment

Ελένη Σιγαλού: Ένα σονέτο

ΣΟΝΕΤΟ  7 Με σκεπασμένο πρόσωπο πάνε στον άλλο κόσμο τα ήθη αυτά πανάρχαια κανένας δεν τ’ αλλάζει ο νιος νεκρός μη φορτωθεί με φως που δεν του μοιάζει και του…

0 Comments

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Τέσσερα ποιήματα

ΒΥΘΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ Η παραστατική γεωμετρία μου χρησίμευσε τελικά να προβάλλω  στον ουρανό τους αστερίες και τα κοχύλια του βυθού μου.   Κάποτε μες από σκοτεινές σπηλιές αναδύονται επώνυμες νεράιδες και…

0 Comments