Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

Ο Κοντορεβιθούλης   Από παιδί, θρυμματιζότανε σε ψίχουλα  και με κηλίδες αίματος σημάδευε το μονοπάτι, να μη χαθεί.  Δεκαετίες αργότερα, με τη βοήθεια της τεχνολογίας,  δεν δυσκολεύτηκε να βρει  το…

0 Comments

Δημήτρης Τούλιος: ένα ποίημα

Νέα ταξίδια   Ένας σπασμένος ήλιος μιμείται το λουλούδι ενώ συστρέφονται τα πλοιάρια χάριν μιμήσεως των ψαριών. Αποθηκευμένες εμπειρίες επιστρατεύονται την ύστατη ώρα να γεμίσουν με άρρωστο φως την κοινωνία…

0 Comments

Αριστούλα Δάλλη: δυο ποιήματα

ΔΙΔΥΜΕΣ . Το χάραμα μουντό κρανίου τόπος για μελλοθάνατους. Κουκουλοφόροι μισαλλόδοξοι εκτελεστές ντυμένοι στα χρώματα του θανάτου με μίσος ακονίζουν μαχαίρια Μα αυτή, μητριαρχική γυναίκα αρχέγονη ουσία του  πνεύματος σε…

0 Comments

Μένη Πουρνή: δυο ποιήματα

  1 Ευλογημένο στους αιώνες των αιώνων το όνομά σου! Πράσινο βαθύ, υποτακτικό το βλέμμα σου. Μαλάσσει πόνους και την φυματίωση της ίριδας. Καταπραΰνει την αυτοχειρία του νερού, καθώς γίνεται…

0 Comments