Τελευταίως δεν είμαι τόσο ευδιάθετη γι΄ αυτό

παίζω παιχνίδια

τη σιωπή ντύνω με κείνο το βεραμάν παρεό

που κάποτε έλεγες μου πάει και

ασάλευτη το σούρουπο

στον καθρέφτη του μπάνιου

σε βλέπω

σε εκλιπαρώ

μη σταματάς, άηχα σου φωνάζω,

μην παίρνεις από πάνω μου

το βλέμμα σου

μυρίζει μέντα η λαχτάρα

μουγκρίζει το όνομά σου κι εσύ

ενδίδεις χωρίς δισταγμό

-έχω ενδώσει από παλιά.

Λίγο πριν ξημερώσει σεργιανώ τη ζωή μου

βρεγμένη στης ντουζιέρας το πάτωμα.

Ναι, καμιά φορά συμβαίνουν κι αυτά

μόνη σαν είσαι·

ξεκούμπωτες διατηρείς παραισθήσεις.