[Τ᾽ αστέρια γύρω από την όμορφη σελήνη, κρύβουν το λαμπρό τους πρόσωπο, όταν αυτή ολόγεμη φέγγει πάν᾽ απ᾽ τη γη… ασημένια.*] Αντάμωσαν στην Πόλη τον Μάρτιο του 2015. Καλεσμένοι για…
Ήταν ωραία στη Τζια το απόγευμα εκείνο. Ζεστή, ανοιξιάτικη μέρα και από τη ράχη του νησιού η θέα στο Αιγαίο σαγηνευτική. Να κάθεσαι και να κοιτάς, να σταματάει ο χρόνος,…
Χριστούγεννα Σα σήμερα Χριστούγεννα στη Σμύρνη, λέγανε τα Χριστούγεννα τα παιδιά. Κάνανε κάτι καράβια ωραία, με καζανάκια κι έβγαζε ατμό και ντουμάνι. Κι άκουες και σφύριζε κιόλας. Κι άναβε το…
Συχνά, όταν αναφέρομαι στις σχολικές μου ‘’ανδραγαθίες’’, παραδέχομαι, με σατανική απάθεια θα έλεγα, ότι ήμουν ολέθριος για το σχολείο. Και πράγματι ήμουν, γιατί σχεδόν πάντα οι ταραξίες μαθητές δεν έχουν…
Λιγνή, κλαράκι. Με ατίθασο κατσαρό και μάτι ανήσυχο. Με περίμενε κάθε Ιούνιο στο νησί, εμένα την πρωτευουσιάνα, να συνεχίσουμε τα μυστικά μας από κει που τα αφήσαμε το περασμένο καλοκαίρι. Πήγαινε…
Στο διήγημα «Η αφήγηση μιας κυρίας», ο μάστορας της αφήγησης ΑντόνΤσέχοβ, αποτυπώνει μέσα σε λίγες σελίδες όλη την ζωή της ηρωίδας -αφηγήτριας. Μια ζωή που πήγε χαμένη όπως τόσες και…
Στην στήλη αυτή παρουσιάζουμε ένα βιβλίο από αυτά που ζουν καιρό στην βιβλιοθήκη και περιμένουν να τα ξαναδιαβάσουμε οπωσδήποτε. Πιο προσεχτικά, πιο υποψιασμένα, πιο αγαπησιάρικα- πάντως κάπως αλλιώς! Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ…
Σ’ ένα χωριό κάπου στους πρόποδες της Γκιώνας πριν λίγα χρόνια Η 80χρονη μαυροφορεμένη θεια1-Αγγέλω έβοσκε σε μια πλαγιά του βουνού τις φιλενάδες της, τις γίδες,2 τη Λιάρα, τη…
Πολύ συχνά οι ανθρώπινες κοινωνίες διακατέχονται από εντελώς αυθαίρετες και απλοϊκές προκαταλήψεις. Για παράδειγμα, στη νεοελληνική κουλτούρα ενδημούν αφελέστατα στερεότυπα σύμφωνα με τα οποία οι πλούσιοι άνθρωποι είναι κατά κανόνα…
Όταν βρέθηκα στην πόλη για την οποία σας μιλώ, συνειδητοποίησα πως πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο, από το χειρότερο που έτυχε να δεις. Δεν έχει τέλος η ασχήμια. Εκείνη η πόλη,…
Στη γωνία μιας κάμαρης ήταν ακουμπισμένο ένα ξίφος. Η ανοιχτόχρωμη, χαλύβδινη επιφάνεια της λεπίδας του, στο άγγιγμα των αχτίνων του ήλιου, έβγαζε μια λάμψη κοκκινωπή. Περήφανο το ξίφος κοίταξε ολόγυρα.…
Ήταν βράδυ, κάπως αργά, και στο μετρό δεν είχε πολύ κόσμο. Καθίσαμε με την Α. σε δυο απέναντι θέσεις και μιλούσαμε απορροφημένες τόσο, ώστε να μη δώσουμε μεγάλη σημασία στους…
