Φωτεινή Κονταργύρη: Ένα ποίημα
Δεν θέλω να γράψω άλλο Τώρα που τα λόγια μου φτάνουν στα δικά σου αυτιά σαν τα πιο εύκολα ποιήματα Δεν θέλω να γράψω άλλο Εσύ διάβαζε το βλέμμα μου…
Δεν θέλω να γράψω άλλο Τώρα που τα λόγια μου φτάνουν στα δικά σου αυτιά σαν τα πιο εύκολα ποιήματα Δεν θέλω να γράψω άλλο Εσύ διάβαζε το βλέμμα μου…
Μισή αρχοντιά Καθαρίζω τον καθρέφτη της μνήμης. Τρίβω δυνατά με απορρυπαντικό για τα άλατα, δεν αρκεί το άλλο, το γνωστό για τα τζάμια. Το είδωλό σου, θαμπό αρχικά, απομακρύνεται τελείως,…
1 Τολμηρό ερώτημα Τον είδα μόνο στο νύχι του βράχου και το κύμα να ρεκάζει με τα μαλλιά λευκά αθύρματα στον άνεμο Πλησίασα κι άκουσα να λέει με φωνή στεντόρεια…
Ενέδρα Ένας τοξότης ζερβοχέρης σαν κι εμένα μου σκοτώνει τις λέξεις στον ύπνο τους μα δεν το γνωρίζει πως είμαι σαν του λόγου του ζερβοχέρα κι εγώ και τον…
Καλησπέρα. Επιτρέψτε μου να αρχίσω κάπως ανορθόδοξα. Πριν σας παρουσιάσω την Χλόη και το Σημείωμα της οδού Ντεσπερέ, θα ήθελα να σας διαβάσω ένα από τα ποιήματα της συλλογής. Κι…
Ι. Θ ά λ α σ σ α Με σιγανοψιθύρισμα Σε διαυγές γαλάζιο Μας άνοιξες τα μάτια Βαθύ κυανοπράσινο Με ιριδισμούς φωτός Σκοτεινά μαβιά του βυθού Μουσικές, στεναγμοί,…
Κάμπια Σκιά της πεταλούδας της νύχτας άσχημη φοβάμαι, τρέμω στη σκέψη εγωισμός, σκληρά μου ξεριζώνει την εικόνα σου Φεύγω, η πόρτα έκλεισε το εξώφυλλό της παραδόθηκα στον εαυτό μου πριν…
Βαθιά στο δάσος βαθιά στο δάσος κυνηγοί και αγωγιάτες, πραματευτές του νου κυνηγούν, σκοτώνουν κι ύστερα εύθυμα τα σφάγια τους διαλαλούν. αμέσως ντύθηκες εσύ κόκκινου ουσάρου φορεσιά και το γουνάκι…
Νοητική ασυνέχεια Λίγες κινήσεις θα αρκούσαν να φέρουν το σκοτάδι κι όμως η απόσταση παραμένει μεγάλη. Καθημερινός θάνατος Με παγωμένο το πρόσωπο και άδειο μυαλό πλησίασα στον…
ΑΠΟΓΥΜΝΩΜΕΝΟ Απογυμνωμένο Από την χρηστική του αναγνωρισιμότητα το χαμένο αντικείμενο στέκει Αμήχανο και χωρίς προσδιορισμό προσπαθεί μέσα στην αταραξία της στιγμής να καταλάβει πού ανήκει Δίχως να το κοιτούν δεν…
Φαντασία Τα τείχη του παραλόγου παραμορφώνει η φαντασία μα πίσω δε βρίσκει τι κρύβει η ζωή. Χορεύει στη σιωπή σπάει τη γαλήνη μέχρι να μπερδευτεί στα ίδια της τα…
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Το ίδιο μαβί που το κοιτάζω χρόνια χωρίς αλλαγή. Κορνιζωμένη ιδέα που δεν ταξιδεύει στην ιστορία μήτε στα όνειρα αλλά κοιμάται σε μνήμες τραυματισμένες. Φωνές, πληγές, χρώματα,…