Ανδρέας Φουσκαρίνης: ένα αφήγημα
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Είπε να μην δουλέψει πολύ σήμερα, να κάτσει σπίτι, να ξεκουραστεί λιγάκι. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά, άλλωστε. Είχε μία βαρυθυμιά ανεξήγητη, από το πρωί…
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Είπε να μην δουλέψει πολύ σήμερα, να κάτσει σπίτι, να ξεκουραστεί λιγάκι. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά, άλλωστε. Είχε μία βαρυθυμιά ανεξήγητη, από το πρωί…
ΕΥΤΥΧΙΑ Αυτό ένιωσε όταν πήρε το μαντάτο. Καπετάνιε, κόρη! Είναι κόρη, κόρηηη, του φώναζε το ναυτόπαιδό από την προκυμαία. Μέγας είσαι Κύριε!… Δεν το πίστευε. Μετά από τρεις γιούς κι…
Η ΔΕΚΑΤΗ Tο σκοτάδι έπεφτε αθόρυβα, αλλοχρώματη σκέψη θαρρείς. Πλάτη στο παράθυρο ούτε κατάλαβα πότε ξανάνοιξαν οι κλειστές κουίντες των οριζόντων. Ένα άγνωστου χρώματος φως, λείο σαν δώρο, ζεστό…
ΕΣΠΡΕΣΣΟ ΣΚΕΤΟΣ ΔΙΠΛΟΣ Ο Παναγιώτης ανεβάζει τα στόρια στο γραφείο συνεδριάσεων -στον 6ο όροφο ενός σύγχρονου κτιρίου στο κέντρο της πόλης- να μπει φως. Ηλιόλουστο μεσημέρι με δυο τρία…
ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΙ ΟΙ ΦΟΝΙΣΣΕΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ… Ζεστό απομεσήμερο καλοκαιριού. Κάγκελα παντού, στα παράθυρα… στο πρόσωπο… οι σκιές τους αποτυπώνονται στο δέρμα, ιδιότυπες σφραγίδες ταυτότητας, της ζωής που έμεινε απέξω…
ΑΓΩΝΑΣ Ξημερώματα Σαββάτου με ψιλόβροχο η Ναταλία κατεβαίνει την Αγγελάκη και στρίβει στην Εγνατία. Φορά μια κουρελού πάνω από την πλεκτή μαύρη ζακέτα της και κουβαλάει με κόπο μια…
Η ΚΑΡΕΚΛΑ Νέα διορίστηκε η Αμαλία στην Εφορία, είκοσι χρόνων. Από τη μέρα που πάτησε το πόδι της στην υπηρεσία βάλθηκε να κάνει πράξη κάθε λέξη του όρκου που…
ΧΑΙΡΕ, Ω ΧΑΙΡΕ Ο Θωμάς έχει επηρεαστεί από την άνοιξη και δεν το κρύβει. Βγάζει το ποδήλατο από την αυλή του σπιτιού, ένα μικρό χωριατόσπιτο που νοικιάζει η οικογένεια…
14 Ιουνίου 1968 Σήμερα έκανα εισαγωγή στην κλινική Γαλάζιο Σπίτι για να υποβληθώ σε εγχείρηση. Παρ’ όλη την υποκρισία που υπάρχει σε ανάλογες περιπτώσεις, έχω επίγνωση ότι πρόκειται…
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ Η Ασμίκ στέκεται πάνω από τον νεροχύτη πίσω από το παράθυρο. Τα άσπρα κάγκελα του παραθύρου της κόβουν τον ορίζοντα, αλλά δεν την πειράζει. Ανοίγει τη βρύση του νεροχύτη…
‘ΘΑ ΜΕΙΝΩ…’ ΜΟΝΟ ΛΕΕΙ. Μέρα σημαδιακή για την ανθρωπότητα. Ίσως και για κείνη -για άλλους, όμως, λόγους που η ίδια αγνοεί… Ακόμη. Είκοσι του Ιούλη του 1969, λοιπόν,…
ΣΑΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Σκέφτομαι σοβαρά να μην ξαναγυρίσω. Ίσως είναι το τελευταίο μου γράμμα. Μ’ έχει τσακίσει αυτό το πηγαινέλα. Έχω κοπεί στα δυο να μετακομίζω κάθε εξάμηνο. Μόλις…