Το ποίημα είναι τ’ αρνητικό της σιωπής Γ. Ρ. Αν κρίνουμε από τον αριθμό των Νόμπελ Λογοτεχνίας [που θεωρείται, δικαίως ή αδίκως, η ύψιστη τιμητική…
Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου χωρίς να πιω ούτε μια στάλα. Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα. Γιώργος Σεφέρης, Μυθιστόρημα ΙΗ’ …
![Read more about the article Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Γουίσταν Χιου Ώντεν [1907-1973], Παραδοσιακός και νεωτεριστής](https://www.periou.gr/wp-content/uploads/2022/11/W.H._Auden.jpg)
«Σ’ ένα φτηνό μπαρ καθισμένος/ Στους Πενήντα Δύο Δρόμους/ Αβέβαιος και φοβισμένος/ Καθώς οι έξυπνες ελπίδες σβήνουν/ Μιας ευτελούς κι ανέντιμης/ Δεκαετίας». «Αν τ’ άστρα, δίχως ανταπόκριση από μας,…
«Όλοι βγήκαμε από το Παλτό του Γκόγκολ» Ντοστογιέφσκι ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ Ο Νικολάι Γκόγκολ [1809-1852] γεννήθηκε σε μια ειδυλλιακή Ουκρανία που αγαπούσε τα παιχνιδιάρικα τραγούδια, τους χορούς, τα…
«Τα όνειρά μου τα ήθελα υπερβολικά μεγάλα – αλλιώς γιατί να έχεις όνειρα; Και γι αυτό ακριβώς δε με απογοήτευσαν. Αν ξανάρχιζα τη ζωή μου, θα προσπαθούσα να τα κάνω…
«…να συντομευθεί η ομιλία δια της περικοπής των πολυσύλλαβων σε μονοσύλλαβες, καταργώντας και τα ρήματα και τις μετοχές, διότι στην πραγματικότητα όλα τα νοητά πράγματα είναι ονόματα ουσιαστικά». Σουίφτ…
Εγώ είμαι ο άλλος Νερβάλ Εγώ είναι ένας άλλος Ρεμπώ Εκεί που έπαιζε. Ξαφνικά είπε: είμαι δ ύ ο Πεσόα…
Η ζωή αρχίζει στο άλλο άκρο της απελπισίας Ζ. Π. Σαρτρ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΜΟΙΡΑ Ο Ευγένιος Ο’ Νηλ είχε μια παράξενη μοίρα: η ζωή του συνοψίζεται ανάμεσα στα…
«Μικρό παιδί ήμουνα μέγας ψεύτης. Η αιτία ήταν το διάβασμα. Η φαντασία μου ήταν συνεχώς ερεθισμένη. Διάβαζα την ώρα του μαθήματος, στα διαλείμματα, στο δρόμο, καθώς γύριζα στο σπίτι, διάβαζα…
«Ανάμεσα στη λεπτή άκρη του χρωστήρα και στο ατσάλι του βλέμματος» [Φουκώ] Το θέαμα αποκαλύπτεται, ξεδιπλώνεται σ’ όλο του το βάθος φανερώνοντας το μεγαλείο του αν και συνεχίζει να κρύβει…
Κυριακή της 22ας Ιουνίου 1958 «Γεννήθηκα το 1948. Ο πατέρας μου ήταν λογιστής [κάποτε είχε αναλάβει τα οικονομικά της Ρίτα Χέηγουορθ]. Ήταν ένας όμορφος ψηλός άντρας, που είχε…
«Μια σκιά που περπατάει είναι η ζωή και τίποτ' άλλο, ένας φτωχός θεατρίνος που πάνω στη σκηνή για λίγο κάνει τα σκέρτσα του κι έπειτα μήτε ξανακούγεται, είν' ένα παραμύθι…
