Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Έντγκαρ Άλαν Πόε – Στην Άβυσσο της Νύχτας

''Δεν είμαι κανείς, εσύ ποιος είσαι;'' ''Η ψυχή επιλέγει τη δική της κοινωνία κι έπειτα κλείνει την πόρτα'' Έμιλι Ντίκινσον   Λένε πως τα σκοτάδια του κόσμου είναι παντοδύναμα. Λένε…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ρόθκο – Χειμωνάς και η θητεία τους στη Λύπη

''Το 'είναι' μετατίθεται στο 'μη νοείν' και εκτίθεται στο 'μη λέγειν'. Τον ονειρευόμενο θα τον βαραίνουν όλο και περισσότερο 'τα καθήκοντα της λύπης''. ~Γιώργος Χειμωνάς~    Αν η κίνηση στον…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Αλμπέρτο Μοράβια – Ο Αντικομφορμίστας

Ο Αλμπέρτο Μοράβια - ψευδώνυμο του Αλμπέρτο Πινκέρλε - γεννήθηκε στη Ρώμη το 1907 από αστική οικογένεια. Υπήρξε, θα μπορούσε να πει κανείς, τυχερός στην ατυχία του: Σε ηλικία μόλις…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μπρούνο Σουλτς, ο μοναχικός  

Η ομορφιά και η ποίηση των κειμένων και των εικόνων αυτού του μυστήριου Ρωσοπολωνού, συγγραφέα και ζωγράφου Μπρούνο Σουλτς, αποπνέουν μια ατμόσφαιρα αποπνικτικά εφιαλτική. Σε μεγαλύτερο βαθμό μάλιστα απ' αυτήν…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ο Μωπασάν και ο …Άλλος

Ο πατέρας του καταγόταν από παλιά οικογένεια της Λωραίνης και είχε εγκατασταθεί στην Νορμανδία από τον 18ο αιώνα ακόμα. Η μητέρα του, κόρη εφοπλιστών, επιθυμούσε την αμφίβολη δόξα, ήταν μεγαλομανής…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ο Περέκ, ο Κλέε και το Παιχνίδι

Ποιος είναι παιχνιδιάρης; Αυτός ο μικρός εκεί στη γωνιά του που παίζει με τους κύβους του ή ο άλλος που προσπαθεί να ξαναστήσει τον κόσμο στα πόδια του ψάχνοντας ανάμεσα…

0 Comments

Κώστας Γιαννόπουλος: Πορτραίτα στο Νερό – Ερρίκος Ίψεν, ο Εικονοκλάστης

Η Νορβηγία στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν μια μικρή χώρα ενωμένη με τη Σουηδία και με μια γλώσσα παραπλήσια με τη σουηδική, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επίδραση στην πολιτιστική ζωή…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Χώκνεϋ – Καβάφης

Στη σκιά του καταφρονεμένου έρωτα   Απ’ το γραφείον όπου είχε προσληφθεί σε θέσι ασήμαντη και φθηνοπληρωμένη (ώς οκτώ λίρες το μηνιάτικό του: με τα τυχερά) (...) Εχάζευε στον δρόμο,…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Τ. Σ. Ελιοτ, ένας δαντικός ποιητής  

Ένας συγγραφέας είναι πολλά πράγματα. Ένας ποιητής είναι ακόμα περισσότερα. Η ποίηση είναι πιο σπουδαίο είδος από ό,τι η πρόζα. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγάλα έργα που διαρκούν αιώνες…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Θλιμμένη Πρωτομαγιά

Αυτοί οι δύο τελευταίοι μήνες της Άνοιξης – οι κατεξοχήν ανοιξιάτικοι - που προκαλούν το ξύπνημα της γης, που διώχνουν το χειμώνα στα βάθη μιας έτσι κι αλλιώς επιλήσμονος μνήμης,…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Γιάννης Τσαρούχης- Νίκος Καρούζος, λαϊκοί και λόγιοι

                «Ως στρουθίον μονάζον επί δώματος» Ψαλμός ΡΑ’101                    ''Έμαθα πολλά από πολλούς, όμως θα ήμουν ένα τίποτα, αν δεν είχα δει…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος, «Μ. Παρασκευή, Αθέατοι.»

"Κάποτε είχαμε, βεράντες πλωτές και ανοιχτές στους αφύλαχτους ανέμους". Στα νησιά μας φυσούσε πάντα πολύ. Κι απόψε φυσάει ένας αγέρας που παίρνει τα στοιχεία και κάνει τους δείκτες των ρολογιών…

0 Comments