Louise Glück: Τέσσερα ποιήματα, μετάφραση: Βασίλης Πανδής

Η απόφαση του Οδυσσέα Ο μέγας άνδρας γύρισε την πλάτη στο νησί. Τώρα πια δεν θα πεθάνει στον παράδεισο ούτε θ’ ακούσει ξανά τα λαούτα του παραδείσου πλάι στις ελιές,…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Έντγκαρ Άλαν Πόε – Στην Άβυσσο της Νύχτας

''Δεν είμαι κανείς, εσύ ποιος είσαι;'' ''Η ψυχή επιλέγει τη δική της κοινωνία κι έπειτα κλείνει την πόρτα'' Έμιλι Ντίκινσον   Λένε πως τα σκοτάδια του κόσμου είναι παντοδύναμα. Λένε…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Χάρτινες συγκινήσεις

 Το  χάρτινο σπίτι ,είναι ένα βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα  Κάρλος Ντομίνγκες. Πρόκειται, για μια, ομολογουμένως πρωτότυπη ιστορία, σαν παραμύθι, για την αγάπη του βιβλίου σαν αντικείμενο.  Οι παρακάτω σκέψεις γεννήθηκαν…

0 Comments

Ντένις Τζόνσον, Τ’ αστέρια του απομεσήμερου, μτφρ. Έφη Φρυδά

Το ταξί μύριζε ποδαρίλα. Το ραδιόφωνο – τι παράξενο – λειτουργούσε, και το Ράδιο-Τέμπο έπαιζε κυρίως αμερικάνικη μουσική. Ένα ασταμάτητο αλαλούμ από επιτυχίες της περασμένης σεζόν και τραγουδάκια που ήταν…

0 Comments

2.500 χρόνια από τη Μάχη των Θερμοπυλών και τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας – Μέρος Ι. Θερμοπύλες ΗΡΟΔΟΤΟΥ Ἱστορίαι, VII 223-226 (βλ. σχ. 1), Μετάφραση Γεωργία Παπαδάκη

     Ο Ξέρξης, αφού με την ανατολή του ηλίου πρόσφερε σπονδές, περίμενε την ώρα που η αγορά γεμίζει κόσμο2 και εξαπέλυσε επίθεση, επειδή αυτή την παραγγελία είχε από τον Εφιάλτη.…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ρόθκο – Χειμωνάς και η θητεία τους στη Λύπη

''Το 'είναι' μετατίθεται στο 'μη νοείν' και εκτίθεται στο 'μη λέγειν'. Τον ονειρευόμενο θα τον βαραίνουν όλο και περισσότερο 'τα καθήκοντα της λύπης''. ~Γιώργος Χειμωνάς~    Αν η κίνηση στον…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Ποίηση και Μαθηματικά: Βιλανέλα και Περιοδικότητα

Μια φορά κι έναν καιρό, όταν ήμουν παιδί, ανακάλυψα στην πλούσια βιβλιοθήκη του φιλόλογου πατέρα μου το παλιό βιβλίο του Γιάννη Σαραλή Νεοελληνική Μετρική, που είχε κυκλοφορήσει το 1939. Ανάμεσα…

0 Comments

Χρήστος. Δ. Αντωνίου: Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς

(Με αφορμή ένα επίγραμμά του) Άρα μη θανόντες τω δοκείν ζώμεν μόνον, Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες, όνειρον εικάζοντες είναι τον βιον;  Ή ζώμεν ημείς, του βίου τεθνηκότος;        …

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Λογοτεχνία – Μετα-λογοτεχνία: προς την Πραγματικότητα

Μετα-, Meta-, Post-   Το μετα- ως πρώτο συνθετικό λέξης, και σε σχέση με αυτό που εκφράζει το δεύτερο συνθετικό, δηλώνει ότι κάτι συμβαίνει μετά από κάτι άλλο και επιπλέον…

0 Comments

Κοσμάς Κοψάρης: P.P.Pasolini: μία πρωτοποριακή διάνοια του 20ου αιώνα

Στόχος του παρόντος κειμένου είναι να αναδείξει ορισμένες πτυχές από το πολύπτυχο σύμπαν του Pasolini, μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ου αιώνα στην Ιταλία, μα και τις πιο…

0 Comments

ΟΜΗΡΟΥ Ἰλιάς, Λ 143-162 και Π 155-167 (βλ. υποσημείωση 1) – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη – Λ 143-162 (βλ. υποσημ. 2)

Αυτά τους είπε κι από το άρμα κάτω γκρέμισε τον Πείσανδρο χτυπώντας τον στο στήθος με το δόρυ· κι αυτός στο χώμα έπεσε ανάσκελα. Τότε ο Ιππόλοχος από το άρμα…

0 Comments