Γιάννης Κολοκοτρώνης: Η ήχο-γλυπτική της Αγγέλικας Κοροβέση

Στα ήχο-γλυπτά της Αγγέλικας Κοροβέση, διασταυρώνονται η γλωσσική ανάλυση και η ψηφιακή τεχνολογία μετατρέποντας τον άυλο ήχο σε φυσικές μορφές. Αναλύοντας ψηφιακά τον προφορικό λόγο, η Κοροβέση μετατρέπει τα «Ηχογραφήματα»…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: «Η Τέχνη ως Γλώσσα» (ΙΙ) Σημειωτικές δομές και υπολογιστική ανάλυση στη σύγχρονη τέχνη»

Σε προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο «Η Σύγχρονη Τέχνη ως Σύστημα Σημείων» (13 Ιουλίου 2024) στο φιλόξενο ηλεκτρονικό περιοδικό periou.gr (https://www.periou.gr/giannis-kolokotronis-i-sygchroni-techni-os-systima-simeioni/?fbclid=IwY2xjawFKtgJleHRuA2FlbQIxMQABHS_5NVyPQcgc4FwquOLfol0YFUfZ0VQx_1nHBOblguzcQAw3s8byyn4mZA_aem_YuaTtDR6HPf34JmJRLjSfw), υποστήριξα ότι η τέχνη μπορεί να θεωρηθεί ως ένα σύστημα μορφικών…

1 Comment

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Ένα Κείμενο του Αστέριου Τόρη και μια Ανάλυση

Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ   Η ψυχική και συναισθηματική λειτουργία είναι η άυλη ατμόσφαιρα του τοπικού μας περιβάλλοντος. Η κατανόηση και η εμβάθυνση στον ψυχικό και συναισθηματικό κόσμο χρειάζεται μέσο για κατάδυση.…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Πώς Βλέπουμε το Έργο Τέχνης

Στον Νίκο Καζαντζάκη   Στεκόμαστε με δέος μπροστά στα μεγάλα έργα τέχνης γιατί μας κάνουν να αισθανόμαστε και να στοχαζόμαστε. Πάντα προηγούνται τα αισθήματα και ακολουθεί η σκέψη. Άλλοτε τα…

1 Comment

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Ο Ψυχολογικός και Βιολογικός Υβριδισμός του Θωμά Μπερτόλη

Ο Θωμάς Μπερτόλης (γεν. 1973) είναι ένας σύγχρονος μετα-σουρεαλιστής κεραμίστας με μια ιδιαίτερη οπτική στο έργο του. Αφοσιωμένος λάτρης της πλαστικότητας του πηλού που του επιτρέπει να δημιουργεί τις μορφές…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Η Πρόθεση του Καλλιτέχνη[1]

«Δεν υπάρχουν ασφαλή κριτήρια επειδή οι στόχοι του καλλιτέχνη διαρκώς αλλάζουν» Jan Hoet (1991)   Αρχή της τέχνης είναι η σκέψη που γεννιέται από την αμφιβολία και εκφράζεται μέσω της…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Η Τέχνη σε διαρκή Μετάβαση ή μια Διαρκής Διαδικασία Ενσυνείδησης!

Τέχνη, μη-τέχνη, υπέρ-τέχνη, αντι-τέχνη, παρα-τέχνη, μετα-τέχνη, είναι όροι που συναντάμε στην επαφή μας με το καλλιτεχνικό έργο. Προτάθηκαν από τους καλλιτέχνες και τους θεωρητικούς της τέχνης, κατά την εμφάνιση των…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Ο ρευστός κόσμος του Hokusai (1760 –1849). Το μεγάλο κύμα (1831)

Γιγάντιο κύμα θεότητα του νερού, δαγκάνες φυτρώνουν στο λοφίο σου, οπλές στο ωχρό τ’ ουρανού ακονίζουν. Αλμύρα κι αντάρα κυκλώνει το μοναχικό νησί. Το αρχαίο σύμβολο, της χώρας έμβλημα, νάνος μες στα πλοκάμια…

0 Comments

Γιούλη Χρονοπούλου: Η παλλόμενη γλυπτική του Βασίλη Νικολάου

Ο Βασίλης Νικολάου είναι γλύπτης. Με την κυριολεκτική, πανάρχαια σημασία του όρου. Λαξεύει, πλάθει το υλικό του, το ακουμπά, το χαϊδεύει, το λειαίνει, το σέβεται, το πονά, το μεταμορφώνει. Σε…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Η Εύθραυστη Πυκνότητα στο έργο του Άγγελου Μακρίδη  

«Δεν υπάρχει καμία έννοια πίσω από τα έργα μου. Δεν τα διέπει καμία θεωρία. Το αποτέλεσμα μάλλον προκύπτει από μια μη θεωρία. Θωρώ κάτι πεταμένο στο χωράφι τζιαι θέλω να…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Η Εκθαμβωτική Πολυχρωμία της Σίλιας Φιλίππου

Η Σίλια Φιλίππου (Λευκωσία 1959) είναι ζωγράφος με την κλασική έννοια του όρου, που έχει τις ρίζες της στο ρήμα ζω + γραφή. Στην κλασική αρχαιότητα, η ωραιότητα της μορφής…

0 Comments