Κωστής Ζ. Καπελώνης – Με πάθος:  Θεατρικές Αρχειότητες  

Η σύγχρονη ψηφιακή εποχή έχει ενσωματωμένη τη διάσωση του παρελθόντος της σε ψηφιακή μορφή. Η τρέχουσα πληροφορία και η γνώση ψηφιοποιούνται αυτομάτως. Επί πλέον η αναπτυσσόμενη ευαισθησία για την οικολογία…

0 Comments

Κώστας Γιαννόπουλος: Ο θάνατος οδυνηρός και οικείος – Μέρες της Πανούκλας του 1300  

«Μια τρομερή πανούκλα ήταν στο Λονδίνο τη χρονιά του εξήντα πέντε. Σάρωσε εκατό χιλιάδες ψυχές αλλά εγώ έμεινα ζωντανός!»[1] ' Έτσι τελειώνει τη διήγησή του για την Πανούκλα του Λονδίνου…

1 Comment

Κωστής Ζ. Καπελώνης: Μικρομέγαλα θέατρα

Σαν την τετράχρονη δεσποινίδα, που αρέσκεται να δοκιμάζει τις γόβες της μάνας της. Έτσι μου μοιάζουν τα μικρά θέατρα, που επιχειρούν να παραστήσουν τους θεατρικούς οργανισμούς. Αν-ισορροπούν πάνω στα ψηλοτάκουνα…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Οι Μάρτυρες των Αθηνών του Μάνου Καρατζογιάννη, στο Θέατρο Σταθμός  

Κατ’ αρχάς ο προσερχόμενος στο θέατρο Σταθμός παίρνει στα χέρια του το βιβλίο του Μάνου Καρατζογιάννη, με τον τίτλο Οι Μάρτυρες των Αθηνών, εκδόσεις Σοκόλη. Το βιβλίο αυτό συναπαρτίζεται από…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ένα ταξίδι στη ζωγραφική του Ματίς με τη «μέθοδο του άρα» του Ελύτη

Τρεις λέξεις από το Κάλεσμα σε ταξίδι του Σαρλ Μπωντλαίρ. Τρεις λέξεις που αποτέλεσαν τη φιλοσοφία της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Ανρί Ματίς. Τρεις εμβληματικές λέξεις: χλιδή, ηρεμία και ηδυπάθεια («Luxe,…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: ‘’ Η αόρατη ζωή της Ευρυδίκης Γκουσμάο’’ (2019), Βραζιλία –  Σκηνοθεσία:  Καρίμ Αϊνούζ   

Οι αόρατες γυναίκες ‘’Είναι οι αόρατες γυναίκες. Μένουν αθέατες όταν γυρνούν φορτωμένες από τη λαϊκή ή περιμένουν το παιδί έξω από το σχολείο ή κοιτούν αφηρημένα από το παράθυρο του…

1 Comment

Έφη Φρυδά. Claire Bretecher. Τα κόμικς ή πώς να τη σκαπουλάρεις από την άγρια εφηβεία

Πριν μερικές ημέρες, στις 10 Φεβρουαρίου, ο κόσμος της σκιτσογραφίας έχασε την Claire Bretécher, καινοτόμο και τολμηρή grande dame του είδους, που έφυγε στα 79 της χρόνια. Κόρη δικαστικού και…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη – «Το μυρολόγι της φώκιας» και το «Καμίνι» Σε δραματουργία και σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη, στο Διεθνές Κέντρο Θεάτρου  Άτροπος,  με την Αλεξία Φωτιάδου.  

 Ο Δήμος Αβδελιώδης μας έχει πια διδάξει με τις δραματουργικές και σκηνοθετικές του προτάσεις  ότι οι ρίζες του βρίσκονται βαθιά στο χώμα της ελληνικής λογοτεχνίας, ήτοι βαθιά στην ουσία της…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Η γλυπτική της Μάρως Μπαρτζίλη.

Τα έργα της γλύπτριας Μάρως Μπαρτζίλη βρίσκονται σε μια διαρκή συνομιλία με τον θεατή. Μέσα από τις δημιουργίες της αναδύονται σχήματα και μορφές της φύσης. Σύμφωνα με τον ζωγράφο, χαράκτη…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: ‘’Η βασίλισσα της καρδιάς’’ (Δανία 2019) σκηνοθεσία, Μέι Ελτούχι

Η συντριβή     Μέσα στη γενικότερη στροφή προς τον συντηρητισμό και το νέο είδος μισογυνισμού, όπου κινήματα τύπου ‘’metoo’’ προσφέρονται για φεμινιστική εκτόνωση, θα είχε πολύ ενδιαφέρον  να δει κανείς…

4 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Τόμας Μπέρνχαρντ – Πριν από την Αποχώρηση – Μια παράσταση στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας

Τραγωδία ή φάρσα;         Όταν ανάβουν τα φώτα της οροφής βλέπουμε ένα υποτυπώδες καθιστικό. Μια πολυθρόνα, ένα κομοδίνο, μια πορτοκαλί τσαγιέρα με δύο φλυτζάνια. Η υπόλοιπη σκηνή είναι…

0 Comments

Κ.Ζ. Καπελώνης: Ποιητική. Μπορούνε οι παλιές γραφές να λένε καινούργια πράγματα; Μέρος ΙΙ

Σε συνέχεια του Μέρους Ι, όπου είχαμε αποσπάσματα από τα προλεγόμενα του Ι. Συκουτρή, στην έκδοση της Ποιητικής του Αριστοτέλη από την Ακαδημία Αθηνών, του 1937, παραθέτουμε τα παρακάτω, που…

0 Comments