Μας πήρε όλους και μας σήκωσε Μας πέταξε δεξιά Μας πέταξε αριστερά Μας πέταξε από δω κι από κει Μας πέταξε με ορμή Ήταν πολύ τρελός για ν' ανασάνουμε Να…
(Σχόλια για μια παράξενη διαμονή σ’ έναν παράξενο κόσμο όπου συμβαίνουν παράξενα πράγματα) 19 Kάποιες περισπωμένες στο βυθό· άνω τελείες όταν νυχτώσει. * Το σώμα ξέρει…
[…] Να συνηθίζεις στην ιδέα ότι ο θάνατος δεν είναι τίποτε για μας, επειδή κάθε καλό και κακό βρίσκονται στην αίσθηση, ενώ ο θάνατος είναι η εξαφάνιση της αίσθησης·…
Η στάση της Φωκίωνος Νέγρη έμοιαζε άδεια -φαίνεται εκείνη η νύχτα είχε πέσει βαριά στην πόλη που δεν ήθελε άλλο να μιλήσει. Η Αγγελική στεκόταν μόνη, με τα ακουστικά βυθισμένα…
Λαντάνα Γεράνια Βουκαμβίλια Γερανοί Ανεμώνες Κυκλάμινα Παπαρούνες Τουλίπες Λεβάντα Λέβητας Τσιμινιέρα Τζάκι Καπναγωγός αεραγωγός Εισπνοή εκπνοή Μαντάρα.... Παράδεισος επί γης Κόρη στο παράθυρο Ειρήνη Φώς Τραγούδι γαλήνη Χορός...…
ΦΩΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ Ο αιδεσιμότατος Ίλαϊ Τζένκινς, στο πρεσβυτέριο της Βηθεσδά, σηκώνεται ψηλαφιστά απ’ το κρεβάτι με το μαύρο ράσο του, χτενίζει προς τα πίσω τη λευκή κόμη του βάρδου, ξεχνάει…
Ο χαρταετός έλαμπε, καρφωμένος στον ουρανό. Τα χρώματά του – κόκκινα, μπλε, κίτρινα, πράσινα, με κυρίαρχο το μωβ – έσμιγαν με το φως του ήλιου, ζωγραφίζοντας τον ουρανό σαν ουράνιο…
ΜΕΓΑΛΩΝΩ Μεγαλώνω με τοίχους μουχλιασμένους γύρω από την ψυχή μου. Μεγαλώνω σ’ ένα κόσμο που φθίνει σιγά - σιγά. Δε ζητώ επιβεβαίωση πράξεων και γεγονότων. Μόνο τη γαλήνη της…
Στο επόμενο καρέ Πέφτει η ασφάλεια, σπάει το σπίτι με τον θάνατο Καταμεσής του δείπνου, άηχα Θα συντριβούν οι τοίχοι. Τα μαύρα, τα ληθαργικά τετράποδα της σάλας Χρόνια…
Metazoë Σημείωμα για τις αθόρυβες συνέχειες του ανθρώπου Δεν υπάρχει “μετά”. Υπάρχει μόνο ένα απαλό ξεχείλισμα του πριν, ένα μικρό κύμα που δεν κουράστηκε να επιστρέφει. Ο άνθρωπος δεν…
Η Νίνα δεν φορούσε κόκκινο σκούφο. Το μοναδικό κόκκινο πάνω της ήταν η θήκη του κινητού της ,αστραφτερή άλικη γεμάτη υποσχέσεις. Στην οθόνη του τηλεφώνου της με κεφαλαία γράμματα μια…
