Αν χρειαστεί να αναφέρω την πηγή έμπνευσης αυτού του συνονθυλεύματος λέξεων. Θα είμαι λακωνικός. Δεν θα διστάσω να κατονομάσω την Πίσσα, την γάτα του Βοϊβόντα από την πολυκατοικία μας. Ειλικρινά…
ΟΙ ΠΑΡΑΣΠΟΝΔΙΕΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Υψώνω φωνή διαμαρτυρίας για τις παρασπονδίες των λέξεων την ώρα που τόσο τις χρειάζομαι. Δεν ξέρω τι συμφωνίες μπορεί να κλείνουν στα κρυφά και ποια αλλότρια…
Καταγγελία Η φωνή μου σκουντουφλάει σε τοίχους, ογκώδη έπιπλα, διαδρόμους γραφείων λιποθυμά δεν ξέρω τί πρέπει να κάνω. Όχι, να μη μιλήσεις. Μη, θα εκτεθείς. Ναι, θα σε φάνε.…
Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟΨΗ Μια φορά ήταν ένας παλιός, συνηθισμένος καθρέφτης, σε καλή κατάσταση, με κορνίζα από λεπτοδουλεμένο κοκαλάκι νυχτερίδας. Αυτό το απλό αντικείμενο κάποτε, στην αρχή της σταδιοδρομίας…
Σμικρύνσεις ή ιδιοχείρως και οικειοθελώς Μετέφερες στην πλάτη τη σχεδία ελάτινη, ιδιοχείρως κατασκευασμένη. Μέχρι να κατεβείς στη θάλασσα, είπες να ξαποστάσεις στο πατρικό, παραμονεύοντας τον φλοίσβο απ τ’ ανοιχτά…
Υπερποίηση Ποίηση: να αδειάζεις τον σκουπιδοντενεκέ Και να μυρίζεις νυχτολούλουδα. Ποίηση: η ιατροδικαστική Τής ζωής. Ποίηση: το βάλσαμο Τού ανίατου Ποίηση αλεξιθάνατος Στεναγμός. Ποίηση το ελιξίριο Τού Ερέβους. Ποίηση…
Είχε αποκοιμηθεί κάμποσο στο επαρχιακό λεωφορείο, μέχρι να φτάσει σε μια κωμόπολη, λίγο πριν το χάραμα. Δεν ήξερε πού ακριβώς βρισκόταν. Είχε έρθει με τραίνο απ' την πρωτεύουσα, κι ύστερα…
Τρέχει το αίμα Βαθύ κόκκινο ζωής Βομβαρδισμένης Θυσία αμνών στο δείπνο των τραγωδών αρχαίας νομής Ευθείας βολής οι σφαίρες καραδοκούν να βρουν το στόχο Παιδιά με πέτρες…
Η προσφυγιά της νύφης Άνθιζαν κυκλάμινα κάτω από τις παχιές στρώσεις των φύλλων και οι παλιοί καημοί στο χείλος του γκρεμού μιας ξεθωριασμένης θύμησης στη μακριά απλή φούστα του…
Η βασίλισσα κούκλα Πήγα γιατί εκείνη η κάρτα, η τόσο ιδιαίτερη, με έκανε να θυμηθώ την ύπαρξή της. Τη βρήκα σε ένα ξεχασμένο βιβλίο, οι σελίδες του οποίου είχαν διαφυλάξει…
Η νύχτα Δωσ' μου το χέρι σου. Είναι επίμονη η νύχτα. Λόγια λιπόσαρκα. Γιατί έφυγες; Η Απουσία. Δεν έχει σχήμα, δεν έχει μορφή. Άηχη Μνήμη! Λευκό σεντόνι. Ποιος σκέπασε τη…
Τρεις βράχοι λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι και παραπάνω/ το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει 40 χρόνια τώρα πάντα το ποίημα ‘Μποτίλια στο πέλαγο’ μου θυμίζει το Copy Paste.…
