ΜΥΛΟΙ ΑΕΡΙΝΟΙ   Το καθημερινό ψωμί μας πέφτει ακριβό   Μύλοι αέρινοι αλεύρι από άμμο αλέθουν   Με την άκρη μιας φλούδας θρέφεται η ανάγκη   Δώσε ό,τι δεν έχεις…

              Χειμωνιάτικα σύκα              [I fichi dell’inverno]   Τα σύκα του χειμώνα έρχονται στα κλαριά παραμορφωμένα απ’ το κρύο. Κλειστά σκληρά πεισμωμένα διαφορετικά απ’ τα καλοκαιριάτικα άνοστα συντρόφια…

                                                           …

ΣΥΓΓΝΩΜΗ   Άγιο πλάσμα! Άθελά μου συχνά τάραξά σου  Τη χρυσή τη γαλήνη τη θεία, και πόνους   Της ζωής πιο βαθείς και πιο κρύφιους    Μπόρεσα μερικούς να σου…

 Ο ωκεανός Ο ωκεανός τρέλες μπορεί να κάνει, να γαληνεύει μπορεί μεταξωτή ανάσα να απλώνεται ή χάος να φέρνει στην ακτή· δώρα να προσφέρει μπορεί ή τα πάντα να μας…

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ   Καινούριο τερακότα ήταν το φόρεμά της Και μας δέσμευε καταιγίδα ορμητική Μαζί στην κόχη τη στεγνή, στην άμαξά της. Σταματημένο τ' άλογο κι εγώ κοντά της…

Παπαρούνες τον Ιούλιο Παπαρούνες μου μικρές, μικρές δαιμονικές φλογίτσες Κάνατε άραγε καμιά ζημιά; Τρεμοπαίζετε, να σας αγγίξω δεν μπορώ. Τα χέρια μου μέσα στις φλόγες βάζω. Καθόλου δεν με καίνε.…

Το ποίημα «Αφιέρωση», απόσπασμα από το «Ρέκβιεμ», γραμμένο τον Μάρτιο του 1940,είναι αφιερωμένο στις γυναίκες εκείνες, που μαζί με την Αχμάτοβα, στάθηκαν στην μακριά ουρά των επισκεπτών στις φυλακές Κρεστί…

Εν ειρήνη   Πατάτε μαλακά, είναι κοντά, Εδώ, κάτω απ’ το αφράτο χιόνι. Ακούει τώρα ─ μιλάτε σιγανά ─ Τη μαργαρίτα να ψηλώνει.   Όλα τα φωτεινά, χρυσά μαλλιά της…

Ως τη μέση διάβασα τον κατάλογο των καραβιών: Ως το ατέλειωτο σμάρι, μέχρι τη γραμμή των γερανών, Που κάποτε σηκώθηκε πάνω απ’ την Ελλάδα.   Σαν σμήνος γερανών σε ξένες…