Στην κυρία που ζητάει χαρούμενες ιστορίες. Διαβάζοντας το γράμμα σας, κυρία, ένιωσα κάτι σαν τύψη. Το ‘βαλα με τον εαυτό μου εξαιτίας του ίσως υπερβολικά πένθιμου χρώματος που έχουν…
Όταν κατοικούσα στην Νάπολη, υπήρχε στην πόρτα του παλατιού μου μια ζητιάνα στην οποία έριχνα κέρματα πριν ν’ ανέβω στο αμάξι μου. Μια μέρα, έκπληκτος που δεν έπαιρνα ποτέ μου…
Από κάτω περνούσε ο Ρούφους, ένας από τους νικημένους – γιατί το βάρος τούτης της πόλης ήταν δολοφονικό – ένας απ’ αυτούς που είχαν τσακιστεί κάποια μέρα, όταν οι πύργοι…
(…) Η Σάρον είχε αρχίσει να βγαίνει με κάποιον ονόματι Μπάρυ, έναν αρκετά συμπαθητικό νεαρό- που έμοιαζε κάπως με ασφαλιστή. Τα είχαν χαλάσει ήδη τρεις φορές, δυο εκείνη και μια…
«Αν γινόταν κάτι. Τι; Τι; Τι μπορούσε να συμβεί; Γιατί; Για ποιο πράγμα; Τα μάτια του έκαιγαν, τρεμόπαιζαν. Αδύνατο να τα κρατήσει ανοιχτά. Τώρα το κορμί του άρχισε να χαλαρώνει.…
Σαν σήμερα, 11 Φεβρουαρίου του 1963, μια παγωμένη ημέρα στο Ντέβον, ένα χειμώνα από τους χειρότερους στη Μ. Βρετανία, αποκλεισμένη από τα χιόνια, χωρίς θέρμανση και ηλεκτρικό, πέθανε η Σύλβια…
Ένα δολάριο και ογδόντα επτά σεντς. Αυτό ήταν όλο. Και τα εξήντα σεντς ήταν σε δεκάρες. Δεκάρες που είχε φυλάξει μία μία, καλοπιάνοντας τον μπακάλη, τον μανάβη και τον κρεοπώλη…
Ο Θρύλος του Βράχου του Αγίου Μιχαήλ Το είχα πρωτοδεί απ’ την Κανκάλ το παραμυθένιο τούτο κάστρο, το φυτεμένο μες τη θάλασσα. Το είχα δει κάπως συγκεχυμένα, μια γκρίζα σκιά…
Το τελευταίο πράγμα που είδα ήταν το ταβάνι ενός διαδρόμου, ενάμιση μέτρο πλάτος, που στο σοβατεπί του είχε κάτι που έμοιαζε σαν μια σειρά από ψάρια που το καθένα προσπαθούσε…
Τιμάμε τον μεγάλο ποιητή Ντύλαν Τόμας που αυτές τις ημέρες είχε τα γενέθλιά του, με ένα νεανικό διήγημα που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από την ποίησή του. Σχολείο μαγισσών,…
Ήταν o πατέρας μιας πολυμελούς οικογένειας. Μόλις έφτασαν οι Ευρωπαίοι, το βλέμμα του έπεσε επάνω τους γεμάτο περιφρόνηση και δεν έδειχνε ούτε έκπληξη, ούτε φόβο, ούτε καν περιέργεια. Αυτοί…
