You are currently viewing Ιωάννης Μασμανίδης: Ένα ποίημα

Ιωάννης Μασμανίδης: Ένα ποίημα

τὸ ἄμετρο παρὸν
μιὰ διαρκὴς αἰώρηση
ἡ νοσταλγία σου

ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΑΛΙ

Νόμιζα πώς
στὴ σιωπὴ τοῦ μακρινοῦ πριν
εἶχα τήν πίκρα μου στρατοπεδεύσει

σὲ ἕνα καμαράκι ἀσβεστωμένο
μικρὸ παροπλισμένος
ἀνάμεσα στὰ λιγοστὰ μου
ἡ λύπη  καταρρέει

Στὰ ποιήματά μου
μιὰ κραυγὴ
μιὰ πληγὴ
μιὰ προσμονὴ
λυμνάζει

τὰ ὀρφανά ὑπάρχοντά μου
τακτοποιοῦσα μὲ ἐπιμέλεια
στὶς φυσικὲς διεργασίες τῆς ἀποσύνθεσης
σιωπηλὰ νὰ πενθοῦν

θὰ γαλήνευαν νόμιζα τὴν ἀσύνετη περιπλάνησή μου
τὸ χαῖνον καταστροφικὸ κενὸ κατακομματιασμένων
ἐρειπίων μου
νὰ μὴ χιμοῦν καταπάνω μου μὲ τὴν ἀδέξια λογικὴ τους

Σὲ ὅ,τι πενθῶ
ἄχρωμη ἀγάπη διαλυμένη
ἀνύμνητα πάθη στάζουν
ἀσταμάτητα

φύτρωσαν ἀγριόχορτα
δὲς

Τί γυρεύεις λοιπόν
σὲ ὀργανωμένο νεκροταφεῖο μεσάνυχτα
σὲ ἕνα μισοσβησμένο χνάρι ζωῆς
σὲ ἕνα στραγγισμένο ξερὸ δένδρο

Τι

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκα σὲ ἕνα μικρὸ χωριὸ τῶν Γρεβενῶν,τὸ Νησί, ἀπὸ γονεῖς μικροαγρότες.
Τὰ παιδικὰ μου χρόνια ἦταν δύσκολα καὶ φτωχικά.Ἡ αἴσθηση αὐτὴ τοῦ νὰ μὴν μπορῶ νά ἔχω τά  ὑλικὰ ἀγαθά,κυρίως τὴν ἐποχὴ τῆς ἐφηβείας μου,μὲ κατέστησε σχεδὸν ἀδιάφορο στὶς γυμνασιακές μου σπουδές. Πρόσεχα στὴν παράδοση τῶν μαθημάτων ἀπὸ τοὺς καθηγητές καὶ χωρίς ἄλλη μελέτη,προβιβαζόμουν στὴν ἐπόμενη τάξη.Αὐτὸ νόμιζα  μοῦ ἀρκοῦσε, ὄχι κάτι περισσότερο. Σιωπηλά. Συνέχιζα τὸ “λίγο” μου…
Τελείωσα ἔτσι τὸ γυμνάσιο καὶ  μιά σχολὴ λογιστῶν καὶ ἐγκαταστάθηκα στὴ Θεσσαλονίκη. Ἡ ἐνασχόληση μου μέ τὴν λογοτεχνία  ἔγινε μέσα ἀπὸ μιάν ἀνάγκη,μιὰ δυσκολία προσωπική ,ὅπου ὑπὸ τὸ βάρος αὐτοῦ τοῦ γεγονότος,τῆς δύσκολης διαχείρισης ,τὸ ἀπενενοημένο βῆμα μου,φάνταζε πιθανό.
Γράφω ἀπό τότε,τὸ ποίημα μιᾶς προσωπικῆς ἀνένταχτης διαδρομῆς ,ἐκεῖνο τῆς μοναξιᾶς ,τῆς ὀδύνης  καὶ τοῦ πόνου,μπροστὰ στὸ μυστήριο τῆς φθορᾶς,τοῦ θανάτου,τοῦ ἔρωτα, ὅταν ἡ ἴδια ἡ ζωὴ ὑπερβαίνει σὲ φρίκη σὲ παραλογισμὸ,τὴν τέχνη καὶ τὸ κάνει συχνὰ.
Κύριοι ἄξονες τῆς γραφῆς μου,ἡ ἀναπόδραστη θνητότητα,ὁ ἔρωτας,ἡ ἐγκατάλειψη,ἡ ὑπαρξιακὴ ἀγωνία,ἡ φθοροποιὸς καί ἀνηλεὴς δύναμη τοῦ χρόνου, ὅπου τὸ σῶμα χῶμα γίνεται.
Ἔχω ἐκδώσει 11 ποιητικὲς συλλογὲς:
-ἐσκεμμένα,ἐκδ.Μαίανδρος, 1988
-Τὸ φιλὶ τῆς πένθιμης Τροίας,ἐκδ.Μαίανδρος,1990
-Ἦταν κι ἡ νύχτα,ἐκδ.Θεσσαλονίκη,1993
-Φῶς ἐν τέλει,ἐκδ.Νέα Πορεία,1997
-Χωρὶς ἀποσκευὲς,ἐκδ.Νέα Πορεία,1997
-Δύο στροφὲς κόκκινο καὶ μιὰ γραμμή,ἐκδ. Νέα Πορεία,2001
-Παγωμένος Νοέμβρης,ἐκδ.Νέα Πορεία,2004
-Φεγγίτης,ἐκδ.Νέα Πορεία,2006
-Διασάφησις,ἐκδ.Θερμα·ι·κὸς,2010
-Τῶν ἐκλιπόντων παρακείμενος,ἐκδ.Νησίδες,2015
-Εὔλαλη φιλαμαρτήμων ἐρημία,ἐκδ. Νησίδες 2020

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.