Ο πληγωμένος κόσμος Ξύπνησε. Στον πληγωμένο του κόσμο, και όχι στην σφαίρα των ονείρων, που κάθε νύχτα επούλωνε -προσωρινά- τα τραύματα και καταπράυνε τον πόνο. Ξύπνησε, μέσα στην αλήθεια, [ … ]
Ετικέτα: νερό
Παρασκευή Μπαράκη: Επι στροφή
Επι στροφή βαθιά πολύ βαθιά στο διάφανο το μπλε ξανά ξανά ξανά το ασφαλές υγρό [ … ]
Αριστούλα Δάλλη: Η ΣΥΚΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ – Ο ΛΑΖΑΡΟΣ
Ανάμεσα στο σκοτάδι της νύχτας και στο φως της ημέρας η συκιά άκουσε τον λυγμό του ανθρώπου. Μαύρη σκιά καθόταν στις ρίζες της και μονολογούσε καθώς πετούσε μακριά το πουγκί [ … ]
Κώστια Κοντολέων: ένα διήγημα
Η ΦΟΒΕΡΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Τρίπολη. Κάποιο καλοκαίρι κάποτε. Η κάψα του μεσημεριού πυρώνει την άσφαλτο, ανελέητος ο ήλιος τρυπώνει παντού, πόσο αλαζόνας!!! Ένα μικρό κορίτσι περιφέρεται μόνο του, ξυπόλητο, [ … ]
Δώρα Κουγιουμτζή: ένα διήγημα
Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ Ήταν μία, η πιο αγαπημένη της απ’ τις τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες του χρόνου. Δεν είχε συγκεκριμένη ημερομηνία. Ήταν αυτή [ … ]
Ζωή Κατσιαμπούρα: ένα αφήγημα
Το καύκαλο Γλυκό απομεσήμερο, αρχές Σεπτέμβρη, και ένας περίπατος στα αξιοθέατα του νησιού επιβάλλεται, πώς να γίνει, τι θα έχουν να θυμούνται τον χειμώνα που έρχεται; Το συγκεκριμένο αξιοθέατο [ … ]
Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ Όσο πάει και ρηχαίνει το όνειρο. Κολυμπούσες για χρόνια με κινήσεις θριάμβου, απλωτές και περήφανες σε γαλάζια νερά. Όμως, ξάφνου τα χέρια σου τον βυθό χαστουκίζουν. [ … ]
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ Ἱστορίαι Ζ 84, Ζ 85 1, Ζ 87 1-3 Η τραγωδία της αθηναϊκής εκστρατείας στη Σικελία, 415-413 π. Χ. Μέρος ΙΙΙ – Μετάφραση Γεωργία Παπαδάκη
Βιβλίο Ζ, 84 (σχ. 1) Όταν ξημέρωσε, ο Νικίας ξεκίνησε οδηγώντας τον στρατό· οι δε Συρακούσιοι και οι σύμμαχοί τους τούς καταδίωκαν με τον ίδιο τρόπο, κτυπώντας τους από [ … ]
Κωνσταντία Κατσαρή: ένα διήγημα
ΝΙΑΓΑΡΑΣ « Πότε θα πάμε;» έλεγε η Μαρίνα στον Σπύρο και διάβαζε το πίσω μέρος του καρτ ποστάλ με τον Νιαγάρα. Σας περιμένουμε με μεγάλη χαρά, έγραφε ένας ξάδερφός της, [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: Μικρό, προσωπικό, συνειρμικό λεξικό, Ν, Ξ, Ο
ΝΕΡΟ Θεός, δωρητής, δικαστής, τιμωρός, σύμβολο του χρόνου, του δρόμου, του χωρισμού, της επικοινωνίας, του εξαγνισμού. Ως δρώσα δύναμη, ζωογονεί, γονιμοποιεί, συντηρεί τη ζωή, ξεδιψά, ξεπλένει όψιν και ανομήματα, ταξιδεύει [ … ]
ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗ: Παρούσα
Το καλοκαίρι πέρασε κρατώντας την αναπνοή μας. Ύστερα ήρθαν οι βροχές. Τ’ ασήμια τους απλώθηκαν πίσω απ’ την πλάτη σου. Τα σκαλιά ψηλά. Τα παράθυρα δύσκολα, έτοιμα να μας καρατομήσουν. [ … ]
ΕΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΗ: ΛΟΞΟΔΡΟΜΙΟ
ΠΕΡΙΠΟΛΙΕΣ Τις νύχτες ξαγρυπνώ Όπως η πόλη Ούτε κι εκείνη ησυχάζει. Τότε είναι που βγαίνουν Όλοι οι τρομαγμένοι της ημέρας. Μέσα στη ζέστη γυρεύουν Μιαν ανάσα, λίγο αέρα Ας είναι [ … ]