Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ώμπρι Μπίρστλυ- Όσκαρ Ουάιλντ, ο συγγραφέας, ο εικονογράφος του και η Παρακμή  

«Κάθε αφορισμός βαδίζει πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Από κάτω  χαίνει το βάραθρο της κοινοτοπίας». Σπύρος Τσακνιάς    Ο συγγραφέας και οι αφορισμοί του   Κυνικά, ανατρεπτικά, αγαπώντας τον εαυτό του, ναρκισσευόμενος,…

0 σχόλια

Κωνσταντίνος Βορβής: ένα αφήγημα

Το σπίτι της οδού Τυρνάβου 26     Όταν σκεφτόμαστε την Αθήνα σήμερα, έρχονται στο νου μας εικόνες μιας παρηκμασμένης μεγαλούπολης, σημαδεμένης από την ασχήμια που αποτυπώνεται σε τοίχους, δρόμους…

0 σχόλια

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Διπλό πορτραίτο στο νερό- Φλωμπέρ-Κάφκα, η επίδραση – τελευταίο μέρος

Ο ΓΑΜΟΣ   «Ανικανότητα να αντέξω μόνος τη ζωή.», λέει ο Κάφκα.  Πιστεύει πως ο γάμος θα του δώσει περισσότερη ανθεκτικότητα. Πιο μεγάλη αντοχή. Υποψήφια νύφη θα είναι βέβαια η…

0 σχόλια

Κωνσταντίνος Μπούρας: Η Αργυρώ Χιώτη και οι απροσδιόριστοι Βάτραχοι του Αριστοφάνη στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου – Θεατρική κριτική

Ξεκινώντας από την αριστοτελικήν «όψιν» αυτής της θολής παράστασης, ας απονείμουμε τα εύσημα στην Εύα Μανιδάκη για τα αφαιρετικά και άκρως λειτουργικά σκηνικά. Η κατωφερής ράμπα με το πλατύ γείσο…

0 σχόλια