Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ   Τρώνε αντικριστά στο τετράγωνο τραπέζι της κουζίνας. Ο Άρης πιάνει με το ένα χέρι το ματωμένο του γόνατο και με το άλλο λιώνει μηχανικά τις…

ΧΩΡΙΣΜΟΣ, ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ          Ο Κωνσταντίνος τη χώρισε μόλις χθες. Της μίλησε με τον τρόπο που συνηθίζουν να μιλούν οι άνδρες όταν θέλουν να χωρίσουν μία γυναίκα.…

 ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ   Στον ξυλόφουρνο της αυλής που ήταν ήδη ζεστός από την πίτα με τα χορταρικά η θειά Λένη έβαλε τώρα τις φλαγούνες*. Όπως κάθε…

Το πιρούνι του λέλεκα   -Μπαμπά, πώς το λένε αυτό το λουλούδι; -Ποιο απ’ όλα παιδί μου; -Αυτό το μπλε, το περίεργο! -Α, είναι το πιρούνι του λέλεκα… -Και γιατί…

    ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ         Είχε ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα· το σωστότερο βέβαια είναι ότι σχεδόν δεν κοιμήθηκε καθόλου. Όλη τη νύχτα μέτραγε συνεχώς ψήφους. Ήταν…

 Η ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΦΟΣ   Η Δήμητρα κάθεται μπροστά σ΄ ένα τραπέζι γεμάτο μεζέδες, φαγητά, πατάτες τηγανιτές και σαλάτες. Κρατά το πιρούνι άτεχνα, στον αέρα, κατά αραιά διαστήματα το κατεβάζει…

Η θΥΣΙΑ*   Τα δόντια του κάστρου πήραν να σκουραίνουν από πάνω μας. Ήταν η ώρα, που φεύγει η μέρα κι έρχεται η νύχτα.  Συνυπάρχουν και οι δύο για λίγο.…

Ο Περιδάκης, σπάνια παραφθορά ονόματος (ίσως Περικλάκης), ήταν ένας πολύ ήσυχος άνθρωπος. Είχε τρία παιδιά, ένα από τον πρώτο γάμο και δύο από το δεύτερο. Σύζυγο δεν είχε, από κάποια…

Τι ωραία που ακούγεται η βροχή. Από παιδί, πάντα μου άρεσε...Περίεργο, όταν βρέχει σταματάει το μυαλό μου και βρίσκω ηρεμία. Είναι θεραπευτικό να μη σκέπτεσαι συνέχεια, αλλά στον μεγάλο άνθρωπο…

Προσγειωθήκαμε στο Αεροδρόμιο “Σαρλ ντε Γκολ”.  Με λεωφορείο φθάσαμε στο κέντρο. Το κατάλυμά μας, ένα μικρό, μπουτίκ ξενοδοχείο, βρισκόταν στην περιοχή του πύργου του Άιφελ. Τις πρώτες μέρες τις περάσαμε…