Το να βρίσκεται κανείς στην κεντρική αρτηρία του Αυγούστου, τιμώντας την κοίμηση της Θεοτόκου, αισθάνεται απέραντη θρησκευτική ευλάβεια αλλά και μια ενδόμυχη πίστη. Μια ελπίδα σε μια εσωτερική αναγέννηση με [ … ]
Συνέντευξη της Μαρίας Πατακιά στον Κοσμά Κοψάρη
Κ.Κ. : Τι σημαίνει για σάς ποίηση, από πότε αρχίσατε να γράφετε; Μ.Π. :. Η ποίηση είναι ο τόπος όπου ευδοκιμούν οι αισθητικές – ψυχικές και πνευματικές συναντήσεις. Είναι η [ … ]
Ανθούλα Δανιήλ: Αναστάσιος Αγγέλου Στέφος: Γεωργίου Δροσίνη «Φωτερά σκοτάδια» – Λαμπρά συνθέματα στη ζοφερή ατμόσφαιρα. Εκδ. Σύλλογος «Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη», Κηφισιά 2022
Ο Αναστάσιος Α. Στέφος, για του οποίου τους πολλούς τίτλους και τις ιδιότητες έχουμε μιλήσει πολλές φορές, έγινε πλέον ειδικός και από τους καλύτερους Δροσινολόγους, εφόσον τα τελευταία χρόνια εργάζεται [ … ]
Κοσμάς Κοψάρης, Βιβή Κοψιδά-Βρεττού, Χρηματιστήριο Εποχών: Χαΐκού για πέντε γένη ανθρώπων, εκδ. Βακχικόν,
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει το νέο ποιητικό βιβλίο της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού. Για να είμαι απόλυτα ακριβής θα μιλήσω για τον απόηχο αυτής της συλλογής, τον βαθύ και ουσιαστικό της αντίκτυπο στην [ … ]
Κλεονίκη Δρούγκα: Μια κριτική ματιά στην ποίηση των: Κώστα Α. Κρεμμύδα και Τριαντάφυλλου Η. Κωτόπουλου στο συλλογικό ποιητικό έργο 4×4
Ίσως να μπορείς να ξεφύγεις από τις αμαρτίες σου με εκούσιο εγκλη/εισμό – για λίγο Κλεονίκη Δρούγκα 1. Ίσως να μπορείς να ξεφύγεις από τις αμαρτίες σου [ … ]
Pierre Goldin: Για την τέχνη του κηπουρού – Μετάφραση: Ανδρέας Φουσκαρίνης
Έμαθα τόσα σκάβοντας τη γη Είδα δέντρα να μεγαλώνουν. Που δεν πρόκειται να πεθάνουν στα χρόνια που ζει ένας άνθρωπος Δεν πεθαίνουν ποτέ σαν το βράχο, σαν το [ … ]
Αρχοντούλα Διαβάτη: δυο ποιήματα
ΜΟΝΗ ΣΠΙΤΙ Ξυπνάω τη νύχτα ξαφνικά Κι όσο αραδιάζω ονόματα καλώντας Και τ’ όνομά σου τελευταίο, Σαν έναν κωδικό ασφαλή επιτέλους Που ανοίγει πόρτες, Κανείς. Δεν είσαι εδώ. Μετοίκησες [ … ]
Θοδωρής Πετρόπουλος: δυο ποιήματα
1. Άκου. Πέρα να ξεψυχάει μια βροχή Το φεγγάρι μονοκοντυλιά Θεού Μια θάλασσα να μας κοιτάζει Θυμίαμα η ανάσα της Να λαμπυρίζουν δυο ψυχές Ν’ ανηφορίζουν Κάποιοι να τρεκλίζουμε Γυμνοί [ … ]
Χαρίκλεια Βασιλείου: ένα αφήγημα
ΤΑ ΠΙΡΑΓΧΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ Ζέστη και ζόφος, άσπονδοι φίλοι. Τριγυρνάω στο κέντρο της Ιπποδάμειας πόλης. Η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο. Η υγρασία πήζει σαν ζελέ, τριγύρω μου ο [ … ]
Γιώργος Αλεξανδρής: ΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ
Στην κλειστή οικογενειοκρατία, αυτόκλητοι πρεσβευτές με κληρονομιά και χρίσμα, ξεφυλλίζουν το μέλλον τους με απαντοχές και προφητείες, βεβαιώνουν το αύριο με σχεδιασμούς και επινοήσεις, προλαβαίνουν ασύμμετρες δοκιμές και σκόπιμες συντάξεις [ … ]
Αριστούλα Δάλλη: ΙΠΠΕΑΣ- (KASPAR HAUSER)
Δεν ξέρω αν το όνομα μου είμαι εγώ. Δεν έχω μνήμες που να με περιέχουν. Ένα μόνο θυμάμαι. Μία πόρτα, σε άχρονο χρόνο, άνοιγε και έκλεινε σ΄ ένα μικρό σκοτεινό [ … ]