Ρούφηξα με απληστία τους, πρωτόγνωρης καθαρότητος, στίχους της ποιητικής συλλογής ‘Αμείλικτο Νερό’ της Φωτεινής Βασιλοπούλου. Όταν την κράτησα για πρώτη φορά στα χέρια μου, διερωτήθηκα πώς είναι δυνατός ο επιθετικός…
Πολύ πρόσφατα ο Αντώνης Τσόκος εξέδωσε σε δεύτερη έκδοση την τέταρτη κατά σειρά ποιητική του συλλογή Απ’ την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα από τις νεοσύστατες εκδόσεις Μονόκλ. Είχε προηγηθεί…
Μια κομψή έκδοση μικρού σχήματος και με ένα λιτό έργο της Κατερίνας Γώτη στο εξώφυλλο, που παρουσιάζει μια Προμηθεϊκή μορφή να σπρώχνει τον βράχο προς την κορυφή, είναι η καινούργια…
Όταν ο πειρασμός της γραφής – έμπνευση κυκλώνει την Αριστούλα Δάλλη τότε αποτυπώνεται στο χαρτί το έργο της και μας παρασύρει με τρόπο μαγικό σε κόσμο φανταστικό. Στο διήγημα της…
«Βουνέ, που ’ν’ το κλαρίνο σου;» Η κατ’ εμέ τέλεια συνταγή της αποτυχίας. Μια αφήγηση που αντί να στρώνει από την αρχή το υλικό και να εισάγει ομαλά τα…
Στον ποιητικό κόσμο της Μυρτώς Χμιελέφσκι Η ευχάριστη έκπληξη από τα ποιήματα της Μυρτώς Χμιελέφσκι στη συλλογή «Walkwoman» (εκδόσεις Κουκκίδα 2023), προέρχεται αφενός από τη θεματική («η γυναίκα που…
ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ Θέλω ν' αλλάξω όλους τους καθρέφτες μου. Έχουν γεράσει. ΕΓΓΥΗΣΗ Έψαχνα κάποιον να πεθάνουμε μαζί. Πήρα καθρέφτη. ΙΑΒΕΡΗΣ Λίγο πριν φύγω συνέλαβα τον δράστη. Στον καθρέφτη μου. ΚΟΜΜΑΤΙΑ…
ΓΝΩΜΙΚΟ «Κάτοπτρον είδους, χαλκός εστίν...» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αφού στίλβωναν τον χαλκό και βλέπανε τη φάτσα τους. «...οίνος δε, νου.», συνέχιζαν στο ίδιο γνωμικό διότι με το κρασί,…
Φυγή Αρκεί να 'ναι η στεριά μακριά και να περνάς τα βράδια φάρος που αναβοσβήνει κι όταν ξανοίγομαι βαθιά να μη μ' αφήνεις να χαθώ στα σκοτεινά περάσματα Αρκεί…
Εαρινή ισημερία. Στα δικά σου γενέθλια άλλαξε η ώρα. Δυαδική αυταπάτη σε καιρό και συναίσθημα. Με υπόγεια λαλιά καυχιέται ο Μάρτης, "συνήθως επίορκος είμαι, μπέσα δεν έχω". Κι εσύ γεννημένος…
Λίγο πριν τελειώσει η μέρα, η ανοιξιάτικη υγρασία απλωνόταν στη μικρή πλατεία. Τα κτίρια γύρω, ψηλές πολυκατοικίες, έκρυβαν τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου και οι γωνίες τους έμοιαζαν…
—Μπορούμε ν' αρχίσουμε! Ο επικεφαλής είχε την έκφραση του αποφασισμένου. Όμως καθώς διέγνωσε τον αδιόρατο δισταγμό μου, ρώτησε δήθεν αδιάφορα. —Λείπει κανείς; —Όλοι, ήθελα να φωνάξω, αλλά σήκωσα το κεφάλι…
