ΣΠΑΕΙ ΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΣΑΙΖΟΝ Παρακολουθήσαμε αυτή την αποστομωτική παράσταση με μία πρώην συμφοιτήτρια, συνομήλικη και ισόβια φίλη μου. Συμφωνήσαμε στο τέλος πως όταν το είδαμε…
Ο ΡΟΥΩ, Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΥ, Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ Σε όλη τη μακρόχρονη εικαστική του διαδρομή ο Ζωρζ Ρουώ υπήρξε άνθρωπος απλός, αφελής, αθώος, θα ‘λεγε κανείς, συναισθηματικός,…
Συνεχίζουμε, όπως σας υποσχεθήκαμε, το πόνημά μας για τον Αμνό, που όμως αυτή τη φορά επικεντρώνεται στη λογοτεχνία. Στην εικόνα του Αμνού και στον συμβολισμό του μέσα από κλασικά κείμενα,…
Το άρθρο μου βγήκε μεγάλο και για τον λόγο αυτό το χωρίζω στα δύο. Την ερχόμενη εβδομάδα (ελπίζω, διότι έχω συγκεντρώσει το υλικό ) κι ας μην είναι τόσο επίκαιρο…
Ανθρωπιά νυν υπέρ πάντων. Είναι οι τέσσερις λέξεις που θα συμπύκνωναν εύστοχα αυτή την κριτική μου. Η Μαίρη Ιγγλέση παίζει και εκτός σκηνής, υποδύεται την πιο καλή πλευρά τού ανθρωπιστικού,…
https://www.youtube.com/watch?v=Ws2XcSLCbX4 Βασίλης Σαλέας - κλαρίνο Σταμάτης Σπανουδάκης - πιάνο κιθάρες μπουζούκι πλήκτρα κρουστά Λευτέρης Ζέρβας & Κυριάκος Γκουβέντας - βιολί Λύρα - Σωκράτης Σινόπουλος Βιόλα Στάμος Σέμσης , Ούτι…
ή το «Κατά Μάρκον (Βαμβακάρην…)» για δεύτερη χρονιά (και για πολλές άλλες) στο κατάμεστο «Τόπος αλλού». Το έχω πει και θα το ξαναλέω μέχρι να αφήσω την τελευταία πνοή…
Να κάνουμε Τέχνη με τα όνειρα μας κι όχι εκ των ενόντων· με το περίσσευμα της ψυχής μας κι όχι με τα ελλείματά της· με το κορμί μας και το…
Είναι πάντα μια πρόκληση για τον θεατή η παρακολούθηση μιας συναισθηματικά πολυσύνθετης ταινίας, επικεντρωμένης στην εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των μελών ενός ιδιότυπου τριγώνου και τοποθετημένης σε μια σύγχρονη συντηρητική μουσουλμανική…
«Οι σελίδες του ημερολογίου μου είναι οι καμβάδες μου», Έτσι έλεγε ο Πάμπλο Πικάσο· με άλλα λόγια οι καμβάδες του είναι η βιογραφία του. Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1881 και…
... Στο Θέατρο 104, στο νεανικό κέντρο επιτυχημένων παραστάσεων (όλες πολύ πάνω του μετρίου των συνήθων καταναλώσιμων σκηνικών προϊόντων). Μια γυναίκα ανάμεσα σε δύο άντρες, έναν που αγαπά κι…
Αφιέρωμα στα δάση που τώρα αλλάζουν μορφή, τα δέντρα που μες στο χειμώνα μοιάζουν ξερά κούτσουρα, που μοιάζουν σε ύπνωση, πετούν βλαστάρια, φτεράκια τρυφερά σαλεύουν, ανοιχτοπράσινα, υπόλευκα σχεδόν, το…
