Γιούλη Ζαχαρίου: Οσκαρική συνταγή… ( Το πράσινο βιβλίο του  Πίτερ Φαρέλι   2018)

Στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60, δυο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι – ο ένας μαύρος, ομοφυλόφιλος, επιτυχημένος πιανίστας, πλούσιος, καλλιεργημένος και εκλεπτυσμένος, ο άλλος, Ιταλός μετανάστης, μπράβος σε νυχτερινά κέντρα, οικογενειάρχης, άξεστος…

1 Comment

Φάνης Κωστόπουλος: ΟΙ ΣΑΒΙΝΕΣ: Το αριστούργημα του J. L. David ( Με αφορμή ένα λάθος σε σχολικό εγχειρίδιο )  

Οι συγγραφείς της Νεότερης και σύγχρονης ιστορίας τεύχος Α΄ Β. Σκουλάτος, Ν. Δημακόπουλος και Σ. Κόνδης είχαν φροντίσει, όταν πρωτοδιδάχτηκε το βιβλίο, να διορθώσουν τα λάθη που τους υπέδειξαν άλλοι…

1 Comment

Γιούλη Ζαχαρίου: Το τίμημα της εξουσίας ‘’Η Ευνοούμενη’’   (‘’The Favourite’’) του  Γιώργου  Λάνθιμου   2018

Αν κάτι αλλάζει μες  στα χρόνια στη φιλμογραφία του Λάνθιμου είναι ο συνεχής πειραματισμός στις τεχνικές και (ειδικά στην ‘’Ευνοούμενη’’) η επιλογή του ιστορικού είδους – μια επιλογή τολμηρή, αφού…

8 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης: Σκηνοθεσίες ή Σκηνοβασίες

Στην πρώτη μας  συνεργασία με τον Νίκο Αλεξίου, όταν τον ρώτησα «τι είδες από την ανάγνωση του έργου», μου απάντησε «Άσφαλτο!» Το  έργο ήταν ένα κοινωνικό, πολιτικό έργο, με πολλά…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Βίνσεντ Βαν Γκογκ / Το βαλς των δέντρων και του ουρανού

Η παράσταση  στο Θέατρο  Γκλόρια,  από τον θίασο της Ελένη Ερήμου, σε σκηνοθεσία του Michael Seibel, με τους:  Δημήτρη Καλαντζή (Βαν Γκογκ), Αντώνη Ραμπαούνη (Γκασέ), Γιάννη Μπόγρη  (Τεό), την  Ελένη…

0 Comments

Νατάσα Αβούρη: Bibart – Η Μεσογειακή Μπιενάλε

Bibart: Η Μεσογειακή Μπιενάλε με άρωμα Ιταλίας Παρατηρώντας γι’ ακόμα μια φορά τις εικαστικές εξελίξεις εντός και εκτός της χώρας, συνειδητοποιεί κανείς ότι η Τέχνη πλέον έχει γίνει, για το…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου:  Κορεέντα την εποχή της… παγοσμιοποίησης

"Κλέφτες καταστημάτων"  του Hirokazu Koreeda   (2018) Η πίσω όψη, η άναρχη, η εκτός πλαισίου, λούμπεν όψη μιας αυστηρά δομημένης, αξιοθαύμαστα παραγωγικής, πρωτοπόρα ανεπτυγμένης κοινωνίας, της ιαπωνικής – και όχι μόνο…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης: Η αποδοχή του εαυτού από τον ηθοποιό.

Το θέατρο είναι μια πινακοθήκη αισθημάτων και σωμάτων. Ρόλων και Ηθοποιών. Τα αισθήματα των ρόλων εκφράζει επεξεργασμένα ο ηθοποιός. Τα σώματα είναι των ηθοποιών και συμβολίζουν τα σώματα των ρόλων,…

0 Comments

View master 3. Φρίντα Κάλο-Ντιέγκο Ριβέρα, ένας θυελλώδης έρωτας. Μια συζήτηση ανάμεσα στη Νόρα Βιγιόν και τον Τσαρλς Γιομπλόνσκι.

Στο καφέ Heroina dolorosa, στην πόλη του Μεξικού Ο Τσαρλς έχει φθάσει νωρίς, αφού πρώτα επισκέφθηκε για πολλοστή φορά το Casa Azul, το θρυλικό μπλε και ροζ σπίτι του ζεύγους…

3 Comments