Η Comédie Française ήρθε για πρώτη φορά στην Επίδαυρο σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών –Επιδαύρου. Είναι γνωστή ως «Σπίτι του Μολιέρου», ιδρύθηκε με βασιλικό διάταγμα του…
Εν αρχή ήν ο Λόγος Και ο Λόγος ην του αρχαίου τραγικού ποιητή Ευριπίδη που έγραψε το έργο κι έπειτα είναι του νέου λυρικού ποιητή Παντελή Μπουκάλα που τον…
Πόσο επίκαιρη και καίρια μπορεί να είναι μια ταινία που διανύει απνευστί την απόσταση 50 χρόνων που μεσολαβούν από το γύρισμα της, για να εισχωρήσει στην εφησυχασμένη εν υπνώσει συνείδηση…
Για δύο πράγματα δε γελιέμαι εγώ για τα ποτά και τις γυναίκες. Δεν ήταν όμως μόνο γι αυτά που ήξερε να σου πει ο αρμενιστής ποιητής Νίκος Καββαδίας, ήταν και…
Η μέρα ήταν ζεστή και ποιητική και το μικρό θέατρο που ξεκίνησε από θέατρο των εκατό θέσεων έχει φτάσει τις οκτακόσιες και πάρα πολλές άλλες περιμένουν υπομονετικά κάτω από το…
«Μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας», καταπώς το λέει ο Αριστοτέλης. Επομένως και η παράστασή της θα ήταν αναμενόμενο να στοχεύει το «σπουδαίο» και το «τέλειο». Βεβαίως κατά την κρίση και…
Επειδή η ζωή είναι ωραία και πολλοί είναι αυτοί που τάσσονται με την ομορφιά και όχι με τη γκρίνια, επειδή και η προσπάθεια για το καλό μπορεί να γίνει με…
Ένας κουρασμένος ‘’πρίγκιπας’’, ένας ‘’φτωχός και μόνος καουμπόι’’ διασχίζει την έρημο του Αζερμπαϊτζάν με το τρένο του και ψάχνει στις φτωχογειτονιές του Μπαντού τη δική του ‘’σταχτοπούτα’’, τη…
Την Πέμπτη 13 Ιουνίου 2019, δόθηκε στο Αμφιθέατρο του ΕΙΔΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ & ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, παράσταση για την τελετή λήξης του έτους. Συμμετείχαν οι μαθητές: Φώτης Αποστολίδης, Αμαλία Βαλαδώρου, Ναταλία Καραχάλιου,…
Δεν ξέρω ποιος ήταν εκείνος που μπορούσε να συνοδέψει μια όλο και πιο όμορφη Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν ο Πικάσο. Και γιατί όχι; Ας…
Υπάρχουν κάποιες ταινίες, όχι απαραίτητα "μεγάλες", όχι απαραίτητα ανάλαφρες ή διασκεδαστικές, ίσως μάλιστα και βαριές θεματολογικά, που προσωπικά τις κυνηγώ. Δεν τολμώ να τις πω ευχάριστες, γιατί ο χαρακτηρισμός…
Πίσω από την γυάλινη προθήκη, πάνω στο κρεβάτι πεταμένο επιδέξια το παλτό του, πεταμένο τόσο επιδέξια, ώστε να ανοίγει στο κάτω μέρος, η γόπα από το τελευταίο του τσιγάρο…
