Έτσι το πίστευα   Έτσι το πίστευα όταν ασάλευτα τα δέντρα πως ανεμόμυλοι τον άνεμο αλέθουν κι η αλεσμένη του φωνή στις πέτρινες τετράποδου τις πλάτες μοιρασμένη ισόποσα για να…

Ημιτελές άγαλμα ή Τέχνης εγκώμιον   Τι να ‘θελε ο  γλύπτης να βγάλει απ’ τα σπλάχνα της πέτρας με τη σμίλη του χρόνου; Λίγα φτερά μόνο λάξεψε κι εκείνες τις…

ένα ποίημα     σπίθα, κι' έπειτα χτυποκάρδι, ξεπετάχτηκε ειρμός, πηγαία αγωνία, επιζητά αποτύπωση, προτού χαθεί στις ατέλειωτες στροφές της σκέψης, μόνο που θέλει ακρίβεια, κι η ακρίβεια είναι λεύτερη…

Ποίηση καημός   Η ποίηση / οπλή αλόγου / μου πάτησε την καρδιά -τώρα / πώς θα πηδήσω σ' άλλη αιωνιότητα //   (Γιάννης Δάλλας, Κιγκλιδώματα, 1956). ******************* 1. ΡΟΠΤΡΟ  …

Crash test     Σκεπάστηκε με μαύρο πέπλο η Άνοιξη μαύρα φόρεσε η πρώτη του Μάρτη μπήκε τραγικά τόσο που να μην το χωράει νους ανθρώπου γέμισε χώμα και δηλητήριο…

ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ   Ο θάνατος σου περιβάλλει τα άκρα μου στέκομαι ξένος στο χορτάρι του χρόνου. Τα σπλάχνα μου σκάβει βροχή κάθομαι στο παγκάκι σκύβω το πρόσωπο γίνομαι άγαλμα που…

Οι πρώτοι άνθρωποι     Είμαι η Λίλιθ. Το αφράτο χώμα που μες στους  χωμάτινους μηρούς μου σαν μέλι γλυκό σε πόθησα. Είσαι ο Αδάμ. Το ξερό χώμα που αρνήθηκε…

Διαγώνισμα     Πειθαρχικά με τάξη ‒αόρατα θρανία σε στοίχιση‒ διαγωνιζόμαστε σκυφτοί στα Μαθηματικά.   Ζήτημα Πρώτο «Πρόσθεση και αφαίρεση». Τα ξέρουμε καλά! Τόσα διαβίωση μεταλλαγμένη, συν τόσα κατακόκκινο πετρέλαιο…

Όταν παγώνει στο πεδίο του Άρεως αρκούδες παχιές πατάνε τα πόδια σου ευθύνονται για το αδιέξοδο της λεωφόρου μες το καταχείμωνο Χίλτον σε 15 λεπτά Περνάς φευγαλέα τα σκονισμένα οπωροφόρα…

Αρκεί   Το χαλάκι, κόκκινο σαν Μάης, περιμένει στην εξώπορτα τα βήματα σου Ο χρόνος σταμάτησε το ρολόι και κάθε χτύπος ανοίγει με βία τα μάτια - Να πάρω το…

 Θα επιστρέφεις φωτεινός             Στην μνήμη του Αλέξανδρου  Ίσαρη (1941-2022)   Κέντησες σταυροβελονιά  του ουρανού τ’ αστέρια και  λέξεις από μάλαμα σου μάτωσαν τα χέρια. Όσοι το κέντημα θωρούν την…

24, Κυριακή Των Βαΐων, Ελισσάβετ Θαυματουργού   (το όνειρο )   (Γνώριζα την κατεύθυνση. Με κόπο ανέβαινα τον κόσμο. Βάραινε, άψυχο ακόμα, Το παιδί που έμελλε να γίνω.   Το…