Παναγιώτη Σκορδά: Όταν ο Μιχάλης Γκανάς τιμήθηκε στη Μυτιλήνη

Βρέθηκε στη Μυτιλήνη ύστερα από πρόσκληση του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης και του Συνδέσμου Φιλολόγων Λέσβου για ένα διήμερο εκδηλώσεων αφιερωμένες στο ποιητικό και το στιχουργικό του έργο, τον Απρίλιο του…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Λούις Κάρολ, τι ίσως είναι η Αλίκη και η μοίρα του συγγραφέα της, ενός διαφθορέα

Η Αλίκη είναι ολονών αλλά και του αμφίπλευρου καθρέφτη της που τόσα χρόνια δεν έχει ούτε μία ραγισματιά.   ΕΝΑΣ ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΛΑΦΡΩΣ ΜΟΝΟ ΣΧΕΤΙΚΟΣ   Είναι ακίνδυνα τα βιβλία; Όχι…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης: Η θεατρική σκηνή ως αυτοτελές σύμπαν

Η θεατρική σκηνή, ως αυτοτελές σύμπαν και η θεώρησή του. Το κατώφλι εισόδου στη σκηνή, ως το μεγάλο βήμα από το ιδιωτικό στο δημόσιο. Το άλμα από το προσωπικό του…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Εμπειρίες Προσομοίωσης από τον Αλέξανδρο Μουστάκα

Ο Αλέξανδρος Μουστάκας, είναι ένας σύγχρονος ζωγράφος του ψηφιακού μεταμοντέρνου νεοκλασικισμού (post-modern neoclassicism). Οι ζωγραφιές του είναι στοχαστικές, εμφορούμενες από μια αίσθηση απόκοσμης ηρεμίας, ενδοσκόπησης και εύθραυστης ισορροπίας. Ενσωματώνοντας συχνά…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Η Αισθαντική Ζωγραφική του Αχιλλέα Αϊβάζογλου

Η συνάντησή μας στο εργαστήρι του Αχιλλέα Αϊβάζογλου, πραγματοποιήθηκε μια Τετάρτη, λίγο πριν βγει ο Οκτώβρης του 2024. Σ’ ένα εξοχικό στη Ραφήνα, που το έχει μετατρέψει σε εργαστήρι την…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Το φαντασιακό στον λαϊκό πολιτισμό της Ελλάδας και της Βαλκανικής

Ι΄ ΜΕΡΟΣ   4.4. Το κακό μάτι ή η κυριαρχία του μέτριου   Το non plus ultra μαγικών και φαντασιακών αντιλήψεων και δοξασιών είναι η μη λεκτική επικοινωνία, με την…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Το Διπλανό Δωμάτιο (The Room Next Door ) 2024 σκηνοθεσία Pedro Almodovar

Ο λάτρης των ταινιών του Ισπανού σκηνοθέτη ξαναβρίσκει στην τελευταία του ταινία - που αποτελεί προσαρμογή του μυθιστορήματος της Sigrid Nunez ‘’What Are You Going Through’’ και συνεχίζει την ‘’ώριμη’’…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας:  Πάντα επίκαιρη και επιδραστική η «Φθινοπωρινή Ιστορία» του Α. Αρμπούζωφ σε σκηνοθεσία Βάνας Πεφάνη, με την Πέμη Ζούνη και τον Σταύρο Ζαλμά στο Θέατρο «Αλέκος Αλεξανδράκης» (πρώην «Ριάλτο») στην Κυψέλη.

Υπάρχουν ιστορίες «παντός καιρού» και αφηγήσεις που μας συναρπάζουν πάντα, γιατί άπτονται των βαθέων ψυχικών ρευμάτων που αλώνουν το Συλλογικό αλλά και κάθε Ατομικό Υποσυνείδητο. Τα θέματα σχέσεων δεν τελειώνουν…

0 Comments

Ελισσαίος Βγενόπουλος: Black Dog του Γκουάν Χου – Ο εξωραϊσμός της κενότητας

Κάποιες φορές και υπό δύσκολες συνθήκες οι άνθρωποι χάνουμε τον εαυτό μας και τότε στόχος και έγνοια μας δεν πρέπει να είναι να βρούμε τα συντρίμμια του,  αλλά να τον…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Άλντους Χάξλεϋ, τυφλός στο Θαυμαστό Καινούργιο κόσμο

Ο Άντονυ Μπήβις ασχολείται ερασιτεχνικά με τις κοινωνικές επιστήμες. Οι φυσικές απολαύσεις τού προξενούν αηδία, έτσι βρίσκει καταφύγιο στο χώρο των ιδεών. Έχει χάσει κάθε επιθυμία για φιλικές συναναστροφές, προδίδει…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Σχόλιο στη συγκριτική «Ασχήμια» της Μύρτιδος με το διαχρονικό «Κάλλος» της Αρχαίας Ελληνικής Γλυπτικής[1]

Η Αυγή και η Μύρτις αντιπροσωπεύουν την κοινωνική εκδοχή της Αρχαιότητας, το αθέατο κομμάτι της ιστορίας. Στεκόμαστε με δέος μπροστά στα θαύματα της αρχαίας τέχνης λαχταρώντας να γνωρίζαμε την καθημερινότητα…

0 Comments