Τα περί «γυναικείας λογοτεχνίας» είναι από τα πράγματα που μου προκαλούν μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων: από αλλεργία και ανησυχία μέχρι κατάθλιψη και θυμό. Και για να το αντιμετωπίσω, αναγκάζομαι…
Στα επείγοντα επικρατούσε πανδαιμόνιο. Τραυματιοφορείς έτρεχαν στους διαδρόμους σπρώχνοντας φορεία, γιατροί και νοσοκόμοι μπαινόβγαιναν βιαστικά στα χειρουργεία, σκοντάφτοντας διαρκώς πάνω σε παραζαλισμένους τραυματίες και συνοδούς. Στον πηχτό αέρα αιχμηρές κραυγές…
Βρέχει Βρέχει απαρηγόρητα Αχόρταγο το σαρκοφάγο χώμα πίνει Να βλαστήσει Λυγμούς και γέλια, ωσαννά, παράπονα- Μια χρυσαλλίδα ποιήματος στα χόρτα διαθλά τη μνήμη Πόσος σπαταλημένος χώρος στο κενό μιας…
Κοίταξα, είδα Κοίταξα, είδα Πως κάθε πέτρα ήτανε δυνάμει άγαλμα Και κάθε κατοικία ναός Και κάθε λόγος ύπαρξη Και κάθε άνθρωπος δυνάμει ζώο αγαθό Φαγώσιμο Λίπη και πρωτεΐνη, λύπη…
-(Βιβλιοθήκη) Εμπεδοκλής /Αλίκη / Δυτικά της λύπης / Διαλεκτική /Σολάρις /Μικρός Πρίγκιπας / Ελένη / Φαίδρος /Η έλαφος των άστρων / Φιλοκτήτης / Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια / Η…
Τους τοίχους λέρωνε η σκιά μου Ψήλωνε και χαμήλωνε, με την ουρά να σέρνεται Τι ήμουνα Δραπέτευσα Βγήκα στην εξοχή, έφεγγε λίγο- Έρεε ολόγυρα μου ένα παραμύθι Με δίχως τέλος…
........................................................... 2) Οικογενειακό Άλμπουμ (Πολύ έχουν γεράσει οι φωτογραφίες τους Ή έχω πάρει φως εγώ Ή βρίσκομαι Στο σκοτεινό θάλαμο ακόμα Κοιτάζοντας με μάτια ροζ Πότε θ’ αρχίσει το Άλλο…
Λείπει το μισό φεγγάρι Λείπει το μισό φεγγάρι... Κάποιος το’ χει ροκανίσει και τον ουρανό ως πέρα ψιχουλάκια έχει γεμίσει. Χίλια μύρια ψιχουλάκια ψιχουλάκια αστεράκια που στον ουρανό…
ΒΙΒΛΙΟ Δεν μπορώ να διαβάσω εύκολα ολόκληρο βιβλίο. Το μυρίζω, το ξεφυλλίζω, διαβάζω μια φράση εδώ κι εκεί. Κι έτσι, τους χαρακτήρες του, τους κάνω τελείως υπαρκτούς. Σαν τα…
ADAGIA Διαβάζοντας το «ADAGIA» του Wallace Stevens – στην μετάφραση του Χάρη Βλαβιανού, παίζοντας, γράφω κι εγώ παράλληλους ή συμπληρωματικούς «αφορισμούς»: *Η υψηλότερη επιδίωξη είναι η επιδίωξη της…
Αύγουστος πάλι - κοίτα Χρυσό Χωράφι μισοθερισμένο Ξεδιπλώνεται στο επέκεινα Στάχια με την ακρίδα των πληγών Με την οργή των μελισσών Και με της Παναγίας το αλογάκι το κανίβαλο- Φλέγεται…
Αναδυόταν η σεβάσμια πανσέληνος, κειτόμουν Με το αριστερό πλευρό στην άμμο- Άτακτα Συλλογισμοί διάττοντες Με κάρφωναν, σχεδόν Ρίζωνα χωρίς ρίζες Ακόμα πιο βαθιά. Εκεί Όπου ακόμα, ή και πλέον…
